Mount Sacagawea

Mount Sacagawea is een bergtop in de Wind River Range met een hoogte van 13.575 voet en steile granieten wanden. Twee gletsjers bevinden zich aan de noordoost- en zuidoost-flanken, gevoed door sneeuw en ijs die het hele jaar blijven.

De eerste succesvolle beklimming vond plaats in 1926 toen Albert Ellingwood een groep van vier klimmers naar de top leidde. Deze beklimming markeerde het begin van bergbeklimmingsactiviteiten op de piek.

De berg draagt de naam van Sacagawea, een Shoshone-vrouw die de Lewis en Clark Expeditie als gids begeleidde. Deze naam eert haar essentiële rol in de verkenning van deze berggebieden.

Toegang gebeurt via het Bridger-Teton National Forest en vereist vergunningen en passende klimuitrusting voor technische routes. Bezoekers moeten voorbereid zijn op moeilijke weersomstandigheden en de hoogte, die goede fysieke conditie vereisen.

De piek bevat migmatiet-rotsformaties en loopt langs de Continentale Waterscheiding, een natuurlijke grens tussen de stroomgebieden van de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan. Dit geologische kenmerk maakt het een betekenisvol lokatie voor wandelaars die deze natuurlijke scheidingslijn kruisen.

Locatie: Wyoming

GPS-coördinaten: 43.13662,-109.62486

Laatste update: 14 december 2025 om 10:45