Whidbey Island

Whidbey Island strekt zich uit over 88 kilometer lengte en varieert tussen 2,4 en 19 kilometer breedte, met een grillige kustlijn van zandstranden, rotsachtige kliffen en rustige baaien. Het eiland vormt de noordelijke grens van Puget Sound en is van het vasteland gescheiden door een smalle zeestraat.

Captain George Vancouver bracht het eiland in kaart in 1792 tijdens zijn verkenning van de Noord-Amerikaanse Pacifische kust. De eerste Europese kolonisten arriveerden in de jaren 1850, kort nadat de Verenigde Staten het gebied verwierven via het Oregon-verdrag met Groot-Brittannië.

De naam komt van Joseph Whidbey, een officier die rond de kusten voer. Tegenwoordig wonen hier kunstenaars, boeren en nakomelingen van de eerste Europese kolonisten die het kustlandschap verzorgen.

De brug bij Deception Pass in het noorden verbindt het vasteland met het bovenste deel, terwijl de veerboot tussen Clinton en Mukilteo toegang biedt tot het zuidelijke uiteinde. Stranden en wandelpaden zijn het hele jaar geopend, maar het mistige seizoen aan het einde van de zomer kan het zicht langs de kust beperken.

Zeven verschillende microklimaten verdelen het eiland in zones met wisselende regenval en temperaturen. Het noorden ontvangt meer neerslag dan het zuiden, wat de vegetatie en kleur van het landschap merkbaar verandert.

Locatie: Island County

GPS-coördinaten: 48.13639,-122.58250

Laatste update: 14 december 2025 om 23:22