Bevatron

De Bevatron was een deeltjesversneller bij het Lawrence Berkeley National Laboratory die protonen versnelde tot energieën van 6,2 miljard elektronvolt met behulp van een ijzermagneet van 10.000 ton en een uitgebreid vacuümsysteem. De installatie werd later samengevoegd met SuperHILAC om versnelling van zwaardere atoomkernen tot relativistische energieniveaus mogelijk te maken.

De Bevatron werd in de jaren 1950 gebouwd en deed in 1955 de baanbrekende ontdekking van het antiproton, wat twee wetenschappers in 1959 de Nobelprijs voor Natuurkunde opleverde. Deze ontdekking opende nieuwe perspectieven op de structuur van materie en de fundamentele krachten van het universum.

De plaats was het toneel van baanbrekend onderzoek naar antimaterie en subatomaire deeltjes dat ons inzicht in de fysica fundamenteel veranderde. Het werk hier uitgevoerd leidde tot meerdere Nobelprijzen en maakte de site een symbool van moderne wetenschappelijke ontdekking.

De faciliteit kan alleen van buiten worden bekeken, omdat deze zich op een actieve onderzoekscampus bevindt die niet openbaar toegankelijk is. Raadpleeg de website van het Lawrence Berkeley National Laboratory voor informatie over rondleidingen en toegang tot andere delen van de campus.

De bouwkosten in 1954 bedroegen 9 miljoen dollar, terwijl de sloop in 2012 ongeveer 50 miljoen dollar kostte. Deze opmerkelijke sprong in kosten weerspiegelt hoe complex en waardevol zo'n wetenschappelijk instrument was en hoe uitdagend het bleek om het veilig af te breken.

Locatie: Berkeley

GPS-coördinaten: 37.87740,-122.25100

Laatste update: 7 december 2025 om 21:41