Wrigley Field

Wrigley Field was een honkbalstadion in Los Angeles en vertoonde Spaanse architectuur met een kantoorgebouw van twaalf verdiepingen en een klok die vanaf het speelveld zichtbaar was. Het terrein bood zitplaatsen voor 22.000 toeschouwers, verdeeld over twee niveaus die zich uitstrekten van het thuishonk tot de foulpalen en tribunes in het rechter buitenveld.

William Wrigley Jr. liet het stadion bouwen in 1925, voordat het stadion van de Chicago Cubs dezelfde naam kreeg. Het was de eerste sportaccommodatie die deze naam droeg en bleef een belangrijke locatie in Zuid-Californië tot halverwege de 20e eeuw.

Tussen 1945 en 1956 brachten de Cavalcade of Jazz-concerten artiesten als Dinah Washington en Count Basie naar het terrein. Deze evenementen trokken publiek uit de hele regio en maakten het stadion tot een centrale plek voor livemuziek in de stad.

Het terrein had twee niveaus die zich uitstrekten van het thuishonk tot de foulpalen en extra tribunes in het rechter buitenveld. De indeling zorgde voor goed zicht vanuit de toren en vanaf de meeste zitplaatsen op het speelveld.

Het terrein was de thuisbasis van de televisieserie Home Run Derby en hield 35 jaar lang het record voor de meeste homeruns in een enkel seizoen. Dit record maakte het stadion tot een geprefereerde locatie voor wedstrijden met veel lange slagen.

Locatie: Los Angeles

Ontstaan: 29 september 1925

Architecten: Zachary Taylor Davis

Officiële opening: 29 september 1925

Capaciteit: 22000

GPS-coördinaten: 34.00750,-118.26611

Laatste update: 13 december 2025 om 19:45