Phare de Bel-Air

De Phare de Bel-Air is een witte vuurtoren met rood dak op een basaltklif boven de Indische Oceaan, ongeveer 20 meter hoog. De voormalige woning van de vuurtorenwachter en de machinekamer dienen nu als tentoonstellingsruimtes.

Gebouwd tussen 1844 en 1846 naar plannen van architect Eugène Diomat, werd de vuurtoren aangelegd om schipbreuken op de gevaarlijke kust van La Réunion te voorkomen. De bouw ervan markeerde een belangrijke stap in de veiligheid van de zeevaartroutes in de regio.

De naam Bel-Air verwijst naar de mooie lucht die dit kliffachtige locatie kenmerkt. Bezoekers zien het als een symbool van het maritieme erfgoed van het eiland en van historische zorg voor zeelieden.

De vuurtoren staat op een basaltklif met open uitzichten, dus stevig schoeisel is aanbevolen. Tentoonstellingsruimtes in aangrenzende gebouwen zijn bereikbaar, maar het terrein is ongelijk en weersomstandigheden kunnen winderig of mistig zijn.

In 2019 nam de Franse posterijen deze vuurtoren op in een postzegelverzameling met de titel 'Kenmerken van onze kusten', waarmee het huizen in het hele land bereikte. Deze eer weerspiegelt hoe deze plaats gedurende generaties de verbeelding van mensen heeft gegrepen.

Locatie: Sainte-Suzanne

Ontstaan: 1846

Hoogte: 20,25 m

GPS-coördinaten: -20.90144,55.60202

Laatste update: 9 december 2025 om 13:20