Mocó Reservoir

Het Mocó-reservoir is een Renaissance-watertoren in Adrianópolis met een binnenframe van gietijzer omgeven door metselbouwen muren met zeven bogen. Decoratieve ramen op de tweede verdieping doorbreken het buitenoppervlak en voegen visueel belang toe aan het gebouw.

De constructie vond plaats tussen 1896 en 1899 onder architect Frank Hirst Hebblethwaite om aan de groeiende waterbehoefte van Manaus te voldoen. De structuur kreeg in 1985 monumentenstatus toen zij werd erkend door het Braziliaanse erfgoedbureau.

De naam verwijst naar de nabijgelegen waterloop genaamd igarapé do mocó, waardoor de structuur verbonden is met de natuurlijke geografie die Manaus vormde. Inwoners en bezoekers herkennen hoe deze waterverbinding de positie van het gebouw en zijn rol in het dagelijks leven van de stad heeft beïnvloed.

Het terrein bevindt zich in een centraal deel van Adrianópolis en is gemakkelijk zichtbaar en toegankelijk vanuit de nabijgelegen straten. Aangezien de structuur nog steeds actief wordt gebruikt voor waterlevering, is de binnentoegand mogelijk niet altijd beschikbaar, dus informeer van tevoren.

De structuur toont zeldzame voorbeelden van gietijzerconstructies uit het Belle Époque-tijdperk in de Amazoneregio, wat het technische belang ervan onderstreept. Deze bouwmethode was ongewoon geavanceerd voor infrastructuurprojecten in afgelegen gebieden in die tijd.

Locatie: Manaus

Locatie: Amazonas

Ontstaan: 1899

Officiële opening: 1899

Architectuurstijl: Renaissance

GPS-coördinaten: -3.11333,-60.01667

Laatste update: 12 december 2025 om 13:02