Carandiru Penitentiary

Carandiru was een gevangeniscomplex in de wijk Santana, bestaande uit meerdere verdiepingen met lange gangen die de celvleugels verbonden. Elke vleugel bevatte rijen getraliede deuren die toegang gaven tot slaapzalen waar gevangenen op kleine ruimtes leefden.

Samuel das Neves ontwierp het complex in 1920 als reactie op het herziene strafwetboek van Brazilië, dat moderne detentiefaciliteiten eiste. De structuur werd in december 2002 gesloopt na decennia van overbevolking en geweld die tot de sluiting leidden.

Arts Drauzio Varella documenteerde zijn ervaringen in de faciliteit in een boek dat later werd bewerkt tot een door critici geprezen film.

De bewaard gebleven museumvleugel ligt naast het metrostation Carandiru en is gemakkelijk te voet te bereiken. Bezoekers moeten zich voorbereiden op een sobere en ontroerende ervaring die licht werpt op een donker hoofdstuk in de Braziliaanse rechtspraak.

Het terrein herbergt nu Parque da Juventude, een uitgestrekt openbaar park met sportvelden en groene ruimtes. Deze transformatie van een plaats van opsluiting naar een plek voor recreatie en jeugd markeert een bewuste verschuiving in het stadslandschap na de sloop.

Locatie: São Paulo

Ontstaan: 1920

GPS-coördinaten: -23.50833,-46.62361

Laatste update: 5 december 2025 om 00:42