Santiago del Estero

Santiago del Estero is een provincie in het noorden van Argentinië die uitgestrekte droge vlaktes, zoutpannen en de vallei van de rivier Dulce omvat. Het landschap ziet er in veel delen vlak en open uit, doorkruist door wegen die kleine dorpen en landbouwgrond met elkaar verbinden.

De provincie werd onafhankelijk in 1820 onder gouverneur Juan Felipe Ibarra en scheidde zich af van andere Argentijnse gebieden. Deze autonomie vormde het bestuur en de ontwikkeling van de regio gedurende vele decennia.

De bewoners spreken in het dagelijks leven nog steeds Quechua, een inheemse taal die door ongeveer 100.000 mensen wordt gebruikt. Dit maakt het gebied tot een van de weinige plaatsen in Argentinië waar zo'n talige traditie voortleeft.

Een groot deel van het gebied wordt gebruikt voor landbouw, met katoen, sojabonen en maïs geteeld op geïrrigeerde velden. Bezoekers kunnen accommodatie vinden in kleinere plaatsen en de landelijke omgeving verkennen, maar moeten zich voorbereiden op lange ritten tussen locaties.

De thermale bronnen bij Río Hondo trekken mensen aan vanwege hun mineraalrijke water dat temperaturen tussen 30 en 80 graden Celsius bereikt. Sommige bezoekers gebruiken de warme bronnen om te ontspannen en vanwege de veronderstelde voordelen voor spieren en gewrichten.

Locatie: Argentina

Ontstaan: 1820

Hoofdstad: Santiago del Estero

Hoogte boven de zeespiegel: 135 m

Onderdeel van: South America Midwest Integrated Zone

Grenst aan: Salta Province, Chaco Province, Santa Fe Province, Córdoba Province, Catamarca Province, Tucumán Province

Website: https://sde.gob.ar

GPS-coördinaten: -27.78333,-64.26667

Laatste update: 4 december 2025 om 20:00