Puno

Puno is een Andijnse stad in de provincie Puno, in het zuidoosten van Peru, gelegen tussen het Titicacameer en omliggende bergen op 3.830 meter hoogte. Gebouwen klimmen tegen steile hellingen op, terwijl platte daken en smalle straatjes het stedelijk weefsel vormen.

Spanjaarden stichtten de nederzetting in 1668 als San Juan Bautista de Puno en noemden het later San Carlos de Puno naar koning Karel II. Het groeide in de 19e eeuw uit tot een belangrijk handelsknooppunt tussen de kust en het Boliviaanse hoogland.

De naam komt van een Quechua-legende over een verborgen schat onder de Huajsapata-heuvel, waar nu een uitkijkpunt staat. Lokale bewoners dragen vaak gelaagde pollera-rokken en bolhoeden, een kledingstijl uit de koloniale tijd die nog steeds zichtbaar is in het dagelijks leven.

Reizigers komen aan via de internationale luchthaven Inca Manco Capac in Juliaca, gevolgd door een taxirit van 30 minuten naar het centrum. De hoogte veroorzaakt bij veel bezoekers aanvankelijk lichte kortademigheid, dus langzaam bewegen en veel water drinken na aankomst helpt bij de aanpassing.

Het nabijgelegen Titicacameer bevat 41 drijvende eilanden die volledig van totora-riet zijn gemaakt, waar Uros-gemeenschappen hun traditionele levensstijl handhaven. De eilanden vereisen constante vernieuwing omdat de onderste rietlagen in het water rotten en er nieuwe lagen bovenop moeten worden gelegd.

Locatie: Puno Province

Ontstaan: 4 november 1668

Hoogte boven de zeespiegel: 3.830 m

GPS-coördinaten: -15.84060,-70.02795

Laatste update: 4 december 2025 om 20:02