Southern Patagonian Ice Field

Het zuidelijke Patagonische ijsveld strekt zich uit over de grens tussen Chili en Argentinië met een netwerk van gletsjers die naar diepe fjorden en bergmeren stromen. Centraal ijs bereikt hoogten boven 1800 meter, terwijl uitlopers eindigen op zeeniveau in de valleien eronder.

Europese ontdekkers brachten de randen van het ijsveld vanaf de 16e eeuw in kaart, maar het binnenland bleef tot de 20e eeuw onverkend. Systematische metingen begonnen in de jaren 1940 toen grenscommissies de waterscheiding tussen beide landen probeerden vast te stellen.

Plaatselijke veeboeren noemen de witte toppen *Campo de Hielo* en gebruiken de vorm van de ijswanden voor oriëntatie tijdens weersveranderingen. De gletsjers leveren smeltwater voor rivieren die nederzettingen in de regio voorzien.

De beste kijkomstandigheden treden op tussen november en maart wanneer langer daglicht het ijs verlicht en sterke wind minder vaak voorkomt. Lichte wandelpaden in de nationale parken zijn de meest gebruikelijke manier om te naderen, terwijl gletsjertochten ervaren gidsen vereisen.

Het ijsveld voedt gletsjers die naar verschillende oceanen afwateren: sommige bereiken de Stille Oceaan via Chileense fjorden, andere lozen in Argentijnse meren die naar de Atlantische Oceaan afwateren. Deze waterscheiding verdeelt het Amerikaanse continent van noord naar zuid.

Locatie: Magellan and the Chilean Antarctic Region

Locatie: Aysén Region

Locatie: Santa Cruz Province

Locatie: Natales

Locatie: O'Higgins

Locatie: Lago Argentino Department

Locatie: Última Esperanza Province

Locatie: Capitán Prat Province

GPS-coördinaten: -49.49395,-73.27063

Laatste update: 5 december 2025 om 23:24