Wheal Busy

Wheal Busy is een mijnbouwcomplex uit de 18e eeuw met behouden machinekamers en industriële structuren die zich in het landschap tussen Redruth en Truro bevinden. De plaats omvat meerdere gebouwen met verschillende doeleinden, zoals een groot stoommachinegebouw en verwerkingsgebouwen.

De mijn begon aan het einde van de jaren 1700 met koperwinning en verschoof later naar tinmijnbouw. Deze verschuiving weerspiegelde de bredere economische verandering in Cornwall, omdat tin de dominante minerale hulpbron van de regio werd.

De plaats was gedurende meer dan twee eeuwen een belangrijke werkgever voor de omliggende gemeenschap, waar arbeidsfamilies hun leven opbouwden rond mijnbouwactiviteiten. De sluiting in 1924 betekende het einde van een periode die de lokale identiteit had bepaald.

De plaats maakt deel uit van een openbaar wandelpad, en de gebouwen zijn beschermd onder de status van monumentaal erfgoed. Bezoekers moeten afstand van de structuren houden en op gemarkeerde paden blijven.

Onder de structuren bevindt zich een grote stoommotor van Harvey uit de 19e eeuw met een kenmerkende telescoopschoorsteen. Een ander opmerkelijk goed bewaard element is een Brunton-calcinator, een gespecialiseerde oven gebruikt voor het verwerken van arsenicumrijke mineralen.

Locatie: Chacewater

GPS-coördinaten: 50.25800,-5.17400

Laatste update: 11 december 2025 om 12:06