Sint-Nicolaaskerk

Sint-Nicolaaskerk was een gotisch bouwwerk in de wijk Binnenstad met kenmerkende rode buitenmuren, gelegen op de hoek van Onze Lieve Vrouweplein en Plankstraat. Het gebouw was ongeveer 44 meter lang en 21,5 meter breed, met een opvallende toren die het stadsgezicht bepaalde.

De kerk werd tussen 1340 en 1342 gebouwd op de plaats van een eerder Romeins heiligdom dat de locatie had ingenomen. De toren werd in 1450 voltooid na een grote storm in 1366 die aanzienlijke schade had veroorzaakt.

De kerk was het geestelijk centrum voor duizenden middeleeuwse parochianen en bepaalde het religieuze leven van de wijk Binnenstad. De barokke inrichtingen, waaronder een altaar en kansel die nu in nabijgelegen kerken staan, weerspiegelen de artistieke schoonheid die ooit het interieur sierde.

De kerk sloot haar deuren in 1837 toen zijn parochie naar de nabijgelegen Onze-Lieve-Vrouwekerk verhuisde. Het gebouw werd het volgende jaar gesloopt en de plaats bestaat niet meer als staande structuur.

De fundamenten van de kerk bevatten resten van een laatromeins tempel en een antieke Jupiterstuil die onder het terrein begraven was. Dit archeologisch bewijs toont aan dat de plaats gedurende meerdere eeuwen voor religieuze doeleinden werd gebruikt.

Locatie: Maastricht

Adres: Onze-Lieve-Vrouweplein

GPS-coördinaten: 50.84782,5.69314

Laatste update: 14 december 2025 om 13:25