Lillington Gardens

Lillington Gardens is een woningcomplex van 14 woonblokken op verschillende hoogtes die roodbruine baksteenfacades combineren met betonconstructies rond centrale binnenplaatsen. De gebouwen creëren voetgangersverhoudingen en beplante dakoppervlakken die verschillende niveaus van het complex met elkaar verbinden.

Gebouwd tussen 1961 en 1971 door architecten Roger Westman en John Darbourne, verrees het complex op de plaats van Victoriaanse straten die tijdens de Tweede Wereldoorlog waren verwoest. De bouw ervan markeerde een keerpunt in de woonhuisarchitectuur die een alternatief bood voor torens.

Het complex vertegenwoordigt een belangrijk experiment in residentieel design uit de jaren zestig en wordt erkend als een pioniermodel voor dicht stedelijk wonen. Het kenmerkende uiterlijk heeft invloed gehad op hoe mensen modernistische woonomgevingen in de stad ervaren.

Individuele blokken zijn toegankelijk vanaf openbare paden en het gebied is goed voorzien van openbaar vervoer en lokale diensten. Bezoekers kunnen door de buitenruimtes en voetgangersroutes wandelen om de indeling en samenwerking van de blokken te begrijpen.

Het complex bereikt hoge woonbouwdichtheid door middelhoge blokken in plaats van torens, wat het tot een vroeg experiment maakt in het creëren van dichte woonruimtes op menselijke schaal. De beplante dakstraten verbinden de Victoriaanse omgeving met moderne structuren terwijl ze verrassend groene woonomgevingen creëren.

Locatie: City of Westminster

Architecten: Roger Westman, John Darbourne

Architectuurstijl: brutalism

GPS-coördinaten: 51.49090,-0.13590

Laatste update: 12 december 2025 om 13:02