Haus des Rundfunks

Het Haus des Rundfunks is een omroepcentrum en architectonisch monument in Charlottenburg-Wilmersdorf, Berlijn, herkenbaar aan zijn zwarte klinkers en roodbruine keramische tegels. Drie centrale studio's liggen in het hart, omgeven door kantoordelen die zorgen voor akoestische afscherming.

Het centrum opende in 1931 als hoofdkwartier van de Reichs-Rundfunk-Gesellschaft en luidde zo een nieuw tijdperk in de Duitse omroep in. Vanaf 1935 diende het als basis voor Fernsehsender Paul Nipkow, dat de eerste reguliere televisiedienst van het land exploiteerde.

De grote omroepzaal biedt plaats aan regelmatige concerten van het Deutsche Symphonie-Orchester en het Rundfunk-Sinfonieorchester, met ruimte voor maximaal 900 toehoorders. Deze uitvoeringen verbinden klassieke muziek met de technische traditie van de locatie en maken het tot een levendige ruimte voor openbare evenementen.

De studio's behouden hun uiterlijk uit de jaren 1950 terwijl ze moderne apparatuur integreren voor huidige producties. De hele structuur rust op zijn eigen fundering, waardoor het wordt geïsoleerd van externe trillingen en hoogwaardige opnames worden gegarandeerd.

Het gebouw stelde nieuwe normen in omroeparchitectuur met speciaal ontwikkelde akoestische oplossingen, waaronder stoelen ontworpen om geluid identiek te absorberen of ze nu bezet of leeg zijn. Deze innovatie zorgt ervoor dat opnames en uitzendingen een consistente geluidskwaliteit behouden ongeacht de aanwezigheid van publiek.

Locatie: Charlottenburg-Wilmersdorf

Ontstaan: 1930

Architecten: Hans Poelzig, Max H. Berling

Architectuurstijl: New Objectivity

GPS-coördinaten: 52.50800,13.27690

Laatste update: 5 december 2025 om 23:31