Alfelder Windloch

Het Alfelder Windloch is een horizontale grot die door kalksteenformaties loopt en verschillende natuurlijke kamers en lange gangen met elkaar verbindt. De ingang is ongeveer 40 meter breed, terwijl het hele systeem zich over aanzienlijke afstanden ondergronds uitstrekt.

De eerste wetenschappelijke beschrijving kwam van Johann Jakob Baier, een medicijnprofessor die de grot in het begin van de 18e eeuw bestudeerde. Zijn documentatie in de Oryctographia Norica maakte de plaats bekend bij een breder publiek.

De naam verwijst naar de luchtstromingen die uit de grot komen en mensen sinds onheuglijke tijden hebben gefascineerd. Deze natuurlijke luchtbewegingen voedden lokale verhalen en maakten de plaats een bron van nieuwsgierigheid voor omliggende gemeenschappen.

Toegang vereist professionele uitrusting en geleide rondleidingen, omdat de gangen nauw en glad zijn. Het gebied sluit tussen oktober en april om de vleermuizenpopulatie die er leeft te beschermen.

De grot heeft verschillende naamvoorziene secties zoals de Olifantenpoothal en de Zandhal, die bezoekers tegenkomen als ze door de gangen navigeren. Een steen gemarkeerd met R.I.P. dient als oriëntatiepunt voor een van de meer complexe routes door het systeem.

Locatie: Alfeld

Hoogte boven de zeespiegel: 565 m

Lengte: 1.000 m

Breedte: 40 m

Toegankelijkheid: Rolstoelontoegankelijk

Onderdeel van: Cultural heritage D-5-6535-0001 Alfeld (Mittelfranken)

Website: http://umweltatlas.bayern.de/mapapps/resources/reports/geotope/generateBericht.pdf?additionallayerfieldvalue=574H005

GPS-coördinaten: 49.41383,11.55058

Laatste update: 8 december 2025 om 22:08