Waterloo Historic District

Het Waterloo Historic District strekt zich ongeveer een kilometer uit langs Waterloo Street en Newmarket Street, met gebouwen uit de tweede helft van de 19e eeuw. De structuren vertonen verschillende architecturale stijlen en omvatten zowel woningen als commerciële gebouwen uit die periode.

Het gebied begon als een molenplaats in de jaren 1770, met de eerste zaagmolen vanaf 1789 en waterkrachtgedreven industrieën langs de Warner River. Deze op waterkracht gebaseerde ontwikkeling vormde de gemeenschap meer dan een eeuw lang.

Het district was thuis voor William E. Chandler, een Amerikaanse senator en secretaris van de marine, en Nehemiah G. Ordway, die gouverneur van het Dakota Territory was. Deze verbindingen met nationale figuren hebben de reputatie van de plaats bepaald.

Het district is voetgangersvrij en stelt bezoekers in staat om meerdere bewaarde structuren te verkennen, waaronder een overdekte brug uit 1875, een historische herberg en twee oude treinstations. De gebouwen zijn over de twee hoofdstraten verspreid, dus comfortabele schoenen worden aanbevolen.

Een molengebouw uit 1836 staat naast spoorrails en de rivier en toont het industriële verleden van deze plaats. De zichtbare fundamenten van eerdere structuren vertellen het verhaal van de intense economische activiteit die het ooit definieerde.

Locatie: New Hampshire

GPS-coördinaten: 43.28861,-71.85417

Laatste update: 14 december 2025 om 19:42