The Great Stalacpipe Organ

Het Great Stalacpipe Organ is een muziekinstrument gemaakt van 37 stalactieten verspreid over het grottensysteem en aangeslagen door rubberen hamers om geluid te produceren. Deze natuurlijke formaties werden zorgvuldig geselecteerd en aangepast om verschillende muzieknoten te genereren die samen als een ondergronds orkest functioneren.

Een ingenieur genaamd Leland Sprinkle bracht drie jaar tussen 1954 en 1957 door met het selecteren en wijzigen van stalactieten om specifieke muzieknoten te creëren. Dit ongebruikelijke project creëerde het eerste en enige instrument van dit type in een grot.

De uitvoeringen bij het Grote Stalacpipe Orgel begonnen in 1880 toen Andrew Campbell volksliedjes speelde voor vertegenwoordigers van het Smithsonian Institution.

Het instrument wordt beschermd door speciale verwarmingsapparatuur omdat de hoge vochtigheid van de grotten de elektronische componenten zou kunnen beschadigen. Bezoekers moeten zich ervan bewust zijn dat de omstandigheden onder de grond koel en vochtig zijn.

Elk van de 37 stalactieten produceert een ander geluid wanneer het wordt aangeslagen en is verbonden met rubberen hamers die handmatig door muzikanten worden bediend. Dit maakt elke opvoering een directe wisselwerking tussen menselijke aanraking en natuursteen.

GPS-coördinaten: 38.66431,-78.48381

Laatste update: 7 december 2025 om 20:28