Terling Place

Terling Place is een neoklassiek bakstenen herenhuis met kalksteenelementen, leisteen dak en een evenwichtige drielaagse structuur met twee schoorsteenstapels. De gevel benadrukt horizontale lijnen door regelmatig verdeelde ramen en deuropeningen.

John Johnson ontwierp en bouwde dit huis tussen 1772 en 1777 voor John Strutt, een welgestelde landeignaar. Omvangrijke renovaties tussen 1818 en 1824 breidden de kamers uit en verfijnden de binnenafwerking.

Het huis vertoont klassieke ingangsvestibules omzoomd door klassieke zuilen en interieurruimten die Griekse ontwerpprincipes weerspiegelen. De kamerarangschikking volgt symmetrische patronen die typisch zijn voor landgoederen uit het begin van de 19de eeuw.

Het huis ligt op particuliere gronden en is zichtbaar vanaf de nabijgelegen weg, maar de toegang tot het interieur is beperkt. Bezoekers kunnen de externe architectuur vanuit de omliggende gebieden waarderen, aangezien bezoeken voorafgaande toestemming vereisen.

In de westelijke vleugel voerde de latere Nobelprijswinnaar Lord Rayleigh laboratoriumexperimenten uit die in 1894 tot de ontdekking van argon gas leidden. Deze wetenschappelijke prestatie bezorgde hem in 1904 de Nobelprijs voor Natuurkunde en gaf het huis historisch belang.

Locatie: Terling

Architectuurstijl: Neoclassical architecture

GPS-coördinaten: 51.80210,0.57097

Laatste update: 12 december 2025 om 10:01