High Sunderland Hall

High Sunderland Hall was een stenen landhuis met ingewikkelde gesneden versieringen op zijn buitenmuren. Gespierde figuren sierdden de ingang, Latijnse inscripties bedekten de oppervlakken, en sierlijke mythologische wezens zoals grieffen toonden de verfijnde smaak van degenen die het bouwden en onderhielden.

Gebouwd rond 1600 behoorde het huis tot de familie Sunderland tot 1646 toen zij hun landen verloren na het steunen van de Royalisten tijdens Englands burgerconflicten. Deze eigendomsverandering markeerde het begin van de neergang van het landgoed.

Het gebouw inspireerde scènes in Emily Brontes roman Woeste Hooghten, omdat de auteur in de buurt werkte en het zou hebben gezien. Deze literaire verbinding heeft de interesse voor de plaats onder liefhebbers van klassieke Engelse fictie levend gehouden.

Het huis bestaat niet meer en werd in 1951 gesloopt, dus bezoekers kunnen alleen de geschiedenis verkennen via lokale documenten en archeologische informatie. Wie meer wil weten kan terecht in nabijgelegen musea en archieven in Calderdale die het verleden van het landgoed documenteren.

De muren droegen een Latijnse inscriptie waarin goddelijke bescherming voor de familie Sunderland werd gevraagd, met een poëtische wending: de zegen zou gelden tot een mier al het zeewater dronk en een schildpad de Aarde omcirkelde. Dit geleerdde en geestrijke gebaar weerspiegelde de opleiding en karakter van de familie die het liet aanbrengen.

Locatie: Calderdale

GPS-coördinaten: 53.73430,-1.85430

Laatste update: 9 december 2025 om 19:44