Duncansby Head

Duncansby Head is een kusttoren aan Schotlands noordoostelijke punt, met een vierkante toren van ongeveer 11 meter hoog met een okerkleurige gekanteelde galerij en een zwarte lantaarn op zijn top. De constructie staat op een rotsachtig schiereiland boven zee en biedt uitzichten op de omringende zeestraten en de Orkney-eilanden.

De structuur werd in 1924 ontworpen en gebouwd door Schotse ingenieur David Alan Stevenson om schepen door deze verraderlijke noordelijke wateren te leiden. Automatisering in 1997 transformeerde het in een modern onbemand navigatiepunt.

De vuurtoren functioneert als onderdeel van het Schotse kustheidsysteem, beheerd door de Northern Lighthouse Board, een organisatie die al generaties lang schepen door deze gevaarlijke wateren begeleidt. De locatie markeert een symbolisch eindpunt van Groot-Britannië's vastelandskust.

De vuurtoren is bereikbaar via een secundaire weg vanaf John o' Groats, met voldoende parkeerruimte in de buurt van het terrein. Het pad is het hele jaar geopend, hoewel het weer ruw kan zijn, dus winddichte kleding wordt aanbevolen.

De plaats markeert het meest oostelijke punt van het Britse vasteland en wordt vaak verward met het beroemde John o' Groats, dat verder westelijk ligt. Op heldere dagen zijn de Orkney-eilanden zichtbaar en strekken de uitzichten zich over meerdere zeestraten tegelijk uit.

Locatie: Highland

Locatie: Canisbay

GPS-coördinaten: 58.64440,-3.02444

Laatste update: 8 december 2025 om 14:42