St. Elisabeth

Sint Elisabeth is een kerk in neogotische stijl, gekenmerkt door twee slanke achthoekige trappentorens en een groot traçerieraam met spitsbogen. Het gebouw bevat een ruime zaal onder het hoofdniveau met parketvloeren, die voor verschillende gemeenschapsdoeleinden dient in plaats van traditionele steenbouw.

De bouw van deze kerk begon in 1907 met een tijdelijke kapel en het hoofdgebouw werd voltooid in 1911 onder leiding van architect Bernhard Hertel. Het werd gebouwd in een periode waarin de gemeenschap van Schöneberg groeide en nieuwe religieuze ruimtes nodig had.

De houten sculpturen binnenin tonen afbeeldingen van Sint Elisabeth en bustes van kerkvaders zoals Gregorius, Ambrosius, Augustinus en Hieronymus. Deze werken brengen religieuze ideeën tot uitdrukking door hun artistieke vormgeving.

Het gebouw is gemakkelijk toegankelijk voor verschillende functies dankzij de ruime zaal onder het hoofdniveau die flexibel kan worden gebruikt. De karakteristieke torens dienen als goed oriëntatiepunt in de buurt.

De kerkklokken werden in 1959 gegoten en behoren tot de belangrijke kunstwerken van het gebouw. De Christus Koningklok weegt ongeveer 1600 kg en draagt de inscriptie 'S. Elisabeth, Gloria Teutoniae'.

Locatie: Tempelhof-Schöneberg

Architecten: Bernhard Hertel

Architectuurstijl: Gothic Revival

GPS-coördinaten: 52.48520,13.36580

Laatste update: 14 december 2025 om 12:26