Église de Saint-Pantaléon

De Église de Saint-Pantaléon is een romaanse kerk waarvan het interieur wordt gekenmerkt door een breed dwarsbeuk dat uitmondt in drie halfronde absidiën. De centrale absidiaal is direct uit de rotsformatie uitgehouwen, waardoor een onderscheidend structureel element ontstaat.

De kerk werd in de 11e eeuw opgericht en in de 12e eeuw uitgebreid met toevoeging van een noordelijke zijbeuk. Een ex voto-kapel werd in 1727 toegevoegd, wat de voortdurende spirituele betekenis van de plaats door de eeuwen heen weerspiegelt.

De naam eert Sint-Pantaleo, een figuur wiens verering een bijzondere betekenis had in deze regio. De in de rots uitgehouwen ruimten rond het gebouw dienden als toevluchtsoord waar families konden rouwen en bidden voor hun overleden kinderen.

Het gebouw ligt op een kruispunt dicht bij de begraafplaats en is bereikbaar via de departementale wegen D148 en D104 die nabijgelegen dorpen verbinden. De toegankelijkheid hangt af van de weersomstandigheden, want de in de rots uitgehouwen treden kunnen na regen glad worden.

Latijnse inscripties op het centrale abside dateren uit de 6e eeuw, ouder dan de romaanse structuur zelf. Dit geeft aan dat er al sinds de vroege middeleeuwen een vereeringsplaats op deze locatie bestond.

Locatie: Saint-Pantaléon

Ontstaan: 1727

Architectuurstijl: Romanesque architecture

GPS-coördinaten: 43.88230,5.21426

Laatste update: 9 december 2025 om 21:22