Château de la Solitude

Château de la Solitude is een neogotische ruïne uit 1903 met een centraal vierkant binnenplein en originele dragende muren die nog overeind staan. Metalen structuurelementen blijven zichtbaar in het vervallen buitenkant, terwijl vegetatie geleidelijk groeit door gaten in de steen.

Gebouwd in 1903 voor chocoladefabrikant François Philibert Marquis, werd het gebouw later een rusthuis waar voormalig Eerste Minister René Viviani zijn laatste jaren doorbracht. Branden in 1977 en 1978 vernietigden de daken en interieur, waardoor alleen de structurele muren overbleven.

Het gebouw diende van 1956 tot 1973 als technische school voor alleenstaande moeders, wat aantoont hoe de plaats zich aanpaste aan veranderende sociale behoeften na de oorlog. Deze functie weerspiegelt wat mensen waardeerden en hoe zij kwetsbare groepen ondersteunden.

De plaats bevindt zich in een openbaar park beheerd door lokale autoriteiten, omgeven door volwassen eiken en kastanjebomen. Houd er rekening mee dat de ruïnes instabiel zijn en potentieel gevaarlijk om zonder officiële toestemming in te betreden.

De naam kan verwijzen naar het verlangen van de originele eigenaar naar een privé-toevluchtsoord, wat nog steeds zichtbaar is in de afgelegen ligging van het gebouw in het park. De keuze om de plaats ongerestaureerd te laten is ongebruikelijk en biedt bezoekers een zeldzaam zicht op architectonisch verval onaangeraakt door moderne conserveringsplannen.

Locatie: Le Plessis-Robinson

GPS-coördinaten: 48.78451,2.25764

Laatste update: 8 december 2025 om 20:49