Overal in Frankrijk steken nog steeds stenen silhouetten op in de velden, bossen of langs de zee. Ze bestonden lang voordat dorpen en wegen er waren, als getuigen van een wereld die geloofde in de hemel en de verborgen krachten van de aarde. Deze menhirs, opgericht meer dan vijfduizend jaar geleden, vertellen op hun eigen manier over de geboorte van beschavingen. Sommige staan alleen, andere in rijen van honderden. Sommige dragen ingesneden gezichten, andere blijven stil, gepolijst door Bretonse winden of de regen van het Centraal Massief. Van Carnac tot Corsica, van Poitou tot Côtes-d’Armor, deze steenen staan stevig en houden een sterke aanwezigheid vast, bijna menselijk. Wanneer je ze benadert, voel je de oude band tussen de menselijke hand en het geheugen van de grond.
In Pleumeur-Bodou draagt een granieten rots van meer dan zeven meter hoogte nog steeds sporen uit het Neolithicum. In de 17e eeuw werden er christelijke symbolen in gegraveerd, een bewijs dat het heilige nooit de plaats heeft verlaten.
Een neolithische steen van vier meter hoog met een platte top staat aan de rand van het bos tussen eiken en beuken.
Op een klif boven de baai van Morlaix gelegen, kijkt dit granietgigant al duizenden jaren uit over de zee. Hier voelt men de minerale kracht van Bretagne.
Een modern gedenksteen uit 1989 ter viering van het 200-jarig jubileum van de Franse Verklaring van de Rechten van de Mens.
Twee vier meter hoge granieten megalieten staan in een hoek van 45 graden ten opzichte van elkaar op een heuvel.
Deze vijf meter hoge menhir van grijs graniet toont gegraveerde spiraal- en lineaire patronen op zijn noordoostelijke zijde en werd gerestaureerd in de 18e eeuw.
Deze gebroken neolithische granieten monoliet bereikte ooit een hoogte van twintig meter en woog ongeveer 280 ton voordat aardbevingen het in vier grote fragmenten splitsten.
In balans op een kleine basis beweegt deze massa van 137 ton bij aanraking. Het lijkt een granieten wonder, dat de wetten van de zwaartekracht tart.
In Saint-Micaud torent een zestien meter grote reus over de vallei. De oudsten zeiden dat hij door feeën met de kracht van de armen was neergezet. De naam is gebleven.
Een vier meter hoge menhir van wit kwarts, anders dan andere megalieten in de regio.
Deze acht meter hoge megaliet van grijze graniet werd opgericht tijdens het neolithicum en domineert nog steeds het heidelandschap van Finistère met zijn imposante aanwezigheid.
Deze megalithische grafkamer uit het vierde millennium voor Christus bestaat uit een horizontale dekplaat die rust op verschillende verticale stenen zuilen en was omgeven door een aarden heuvel.
Deze neolithische begrafeniskamer bestaat uit grote stenen platen die een rechthoekige structuur vormen, gedeeltelijk bedekt met aarde en omgeven door landbouwvelden.
Dit neolithische complex bestaat uit verschillende rijen rechtopstaande granieten stenen die zich uitstrekken over meer dan twaalfhonderd meter met ongeveer honderd menhirs.
Dit neolithische galeriegraf meet 20 meter lang en bevat 40 stenen blokken, waarvan sommige 4 meter hoog zijn.
Dit verticale steenmonument staat in een veld nabij de Bretonse kust. De granieten structuur rijst op uit vlak landbouwgebied.
Deze 7 meter hoge menhir staat op een granieten basis en stamt uit het neolithicum.
Deze zandstenen monoliet bereikt een hoogte van vijf meter en dateert uit de megalithische culturen van Normandië. De lokale traditie verbindt deze staande steen met de legendarische reus Gargantua uit de Franse literatuur.
Deze formatie bestaat uit vijftien natuurlijke granietblokken die door millennia van verwering hun karakteristieke vormen hebben gekregen en op een heuvel in de Limousin staan.
Collectie granieten stenen uit de Bronstijd met gebeeldhouwde menselijke gezichten, zwaarden, dolken en gedetailleerde pantservoorstellingen op de monumentale steenblokken.
Enkele granieten steen van 4 meter hoog in het departement Aveyron. Lokale folklore verbindt het met oude vruchtbaarheidsrituelen.
Groep van 420 granieten stenen opgesteld in parallelle lijnen over 10 hectare. De site dateert uit 4500-3500 v.Chr.
Granieten monoliet die 9,3 meter boven de grond uitsteekt en 3 meter onder de grond doorloopt. Deze neolithische steen weegt ongeveer 100 ton.
Neolithisch stenen monument met patronen en symbolen op het oppervlak. Archeologische studies dateren de gravures op 3000 v.Chr.
Deze granieten monoliet is 9,5 meter hoog en weegt ongeveer 150 ton. De steen dateert uit de Neolithische periode rond 4000 v.Chr.
Deze granieten steen heeft geometrische patronen en symbolen op het oppervlak gegraveerd. Hij is 4 meter hoog en dateert uit 3500 v.Chr.
Deze 5 meter hoge steen bevindt zich op een verhoogde locatie 30 meter boven zeeniveau. Het markeert een oud ontmoetingspunt zichtbaar vanaf de Atlantische kust.
Dit rechtopstaande steenblok bereikt een hoogte van 3,5 meter en bestaat uit plaatselijke zandsteen. Het werd opgericht tijdens de Bronstijd rond 2000 v.Chr. en staat op de Mont Auxois.
Dit granieten monument bereikt een hoogte van 7,3 meter en werd opgericht tijdens het Neolithicum. Het massieve steenblok weegt ongeveer 37 ton en toont karakteristieke bewegingseigenschappen.
Vergelijkbare collecties
Historische plaatsen en landschappen in Bretagne
Oude steengedenkbeelden: heilige plaatsen, tempels en millenniaoude constructies
Fotolocaties in Carnac
Historische sites buiten de toeristische routes: middeleeuwse torens, Romeinse theaters, prehistorische grotten