Estland kent kalksteenformaties, middeleeuwse ruïnes, watervallen en beschermde natuurgebieden. Bijzondere plaatsen zijn de 36 meter hoge Kõpu vuurtoren uit 1531, de ondergelopen Rummu steengroeve en verschillende landhuizen uit de 19e eeuw. Natuurlijke bezienswaardigheden zijn de Kaali meteoriatkraters, rode zandsteenformaties bij Taevaskoda en diverse wetland ecosystemen.
Het huis werd ondersteboven gebouwd met het dak op de grond. Alle interieur elementen, meubels en apparaten zijn aan het plafond bevestigd naar beneden gericht.
De vesting dateert uit 1471 en staat op een kalkstenen klif bij de Baltische Zee. Delen van de buitenmuren en fundering blijven zichtbaar.
De stenen vuurtoren werd gebouwd in 1531 en bereikt 36 meter hoogte. De structuur functioneert met kalkstenen muren en bevat een interne trap.
Water valt 30 meter vanaf de rand van de kalkstenen klif. Bezoekers gebruiken een metalen platform om de waterval in verschillende seizoenen te zien.
Voormalige kalksteenwinning met ondergelopen Sovjetgevangenis. Het water bedekt betonnen muren, wachttorens en industriële structuren tot 10 meter diepte.
Beschermd wetlandgebied met seizoensgebonden waterstanden tot 5 meter. De overstromingen veranderen boswegen in waterkanalen van maart tot april.
Voetgangersbrug die 50 meter overspant door een vallei bij middeleeuwse kasteelresten. De constructie staat 15 meter boven het wateroppervlak van het Viljandimeer.
Groep meteoorinslagkraters uit de Bronstijd. De centrale depressie bevat een waterbekken van 22 meter diep omringd door een rand van 16 meter hoog.
De zandstenen kliffen langs de Ahja Rivier bereiken een hoogte van 20 meter. Lokale mythologie en traditionele Estse verhalen verwijzen naar deze geologische formaties.
Het orthodoxe gebouw bevat vijf uikoepels en een klokkentoren. Het 19e-eeuwse interieur toont religieuze kunst met beschilderde muren en decoratieve iconen.
Twee maritieme bakens uit de jaren 1800 staan op deze onbewoonde Baltische eilanden. De kalkstenen kustlijn biedt nestplaatsen voor zeevogels.
Wandelpaden doorkruisen het Baltische kustreservaat met zijn kalkstenen platforms. Observatiepunten bieden uitzicht over de wateren van de Finse Golf.
Duits adellijk huis gebouwd in 1833 combineert klassieke elementen met een locatie aan de rivier. Het landgoed omvat een park, kalkstenen gebouwen en uitzicht op de Keila waterval.
Peter de Grote gaf opdracht voor de bouw van dit barokke paleis in 1718. Het gebouw herbergt buitenlandse kunstcollecties van de 16e tot 20e eeuw.
De noordkust van Saaremaa heeft deze 21 meter hoge kalkstenen wand. De blootgestelde rotslagen tonen fossielen en sedimenten uit het Siluur.
Gevestigd in een voormalig grenswachtstation, toont dit museum navigatie-instrumenten en documenten van de lokale zeevaartschool die tot 1931 functioneerde.
De kalkstenen wand strekt zich 20 meter hoog uit aan de Baltische Zeekust. Natuurlijke erosie creëerde verschillende grotten in de rotsformatie, die verschillende geologische perioden onthullen.
Het middeleeuwse fort uit de jaren 1300 staat op een verhoogde positie. De stenen structuur behoudt zijn basiselementen en delen van zijn verdedigingsmuren.
Het veengebied strekt zich uit over 3 kilometer met verhoogde houten paden die kleine meren oversteken. Veel trekvogels nestelen in deze noordelijke omgeving met zijn gespecialiseerde flora.
De functionele wateraangedreven graanmolen dateert uit 1880. De locatie behoudt zijn tijdperk apparatuur en toont traditionele meelproductietechnieken.
De collectie bestrijkt meerdere eeuwen met Estisch en internationaal speelgoed. Tentoonstellingen omvatten poppen, miniatuurvoertuigen, bordspellen en geautomatiseerd speelgoed.
Het kustlandschap omvat zandformaties, dennenbossen en grasweiden. Een witte vuurtoren markeert het noordelijke uiteinde van dit broedgebied.
De stenen structuur uit 1866 toont gotische architectuurelementen met spitsbogen en torenspitsen. Binnen kijken houten banken uit op een altaar onder gekleurde ramen.
Dit landgoed ligt op kalkstenen kliffen 50 meter boven de Oostzee. Het terrein bevat siertuinen en bospaden.
Het reservaat van 224 vierkante kilometer bevat bossen, meren en heuvels. Bezoekers kunnen gemarkeerde paden volgen, wintersporten en lokale dieren spotten.
De kalkstenen bron overstroomt tijdens hevige regenval wanneer ondergrondse druk water door de karstformatie duwt en een natuurlijk fonteineffect creëert.
Opgericht in 1891, het Russisch-orthodox complex bevat vijf kerken met kenmerkende koepels. Een groep nonnen onderhoudt hier religieuze praktijken.
Het neogotische gebouw uit de 19e eeuw heeft stenen muren en landbouwstructuren. Het omliggende park bevat ongewone boomsoorten en sierplanten.
Middeleeuwse vesting gebouwd in de 14e eeuw met originele stenen muren en funderingsruïnes op 100 meter van de Oostzee.
Militaire nederzetting uit de 12e eeuw gebouwd op een 25 meter hoge heuvel met resten van houten structuren en metalen voorwerpen.
Landgoed gebouwd in 1885 in neogotische architectuur met kalkstenen muren, met historisch meubilair en regionale culturele tentoonstellingen.
Natuurlijke kalkstenen waterval van 8 meter hoog en 50 meter breed, die tijdens de winter bevriest tot massieve ijsformaties.