Natuurgebieden en culturele plaatsen in Zuid-Brazilië

Dit strand bij Palhoça biedt zachte golven voor beginnende en gevorderde surfers. De samenvloeiing van rivier en oceaan vormt een beschutte monding waar het water rustiger stroomt. Guarda do Embaú ligt tussen beboste heuvels van Atlantisch regenwoud die tot aan de kust reiken. Vissers steken de rivier over in kleine boten, en wandelaars volgen het zandige pad langs de kust. Het gebied voelt afgelegen, met weinig huizen en eenvoudige restaurants bij het water.

Deze bergweg loopt door de Serra Geral en verbindt de kustlaagvlakte met het hoogland van Santa Catarina. De route werd in de jaren 1920 aangelegd en slingert door dicht regenwoud. Vanaf de uitkijkpunten langs de weg zie je de kust en de beboste hellingen. Op heldere dagen reikt het uitzicht over verschillende valleien. De bochten zijn scherp en de rit duurt ongeveer een uur. Langs de route staan kleine kraampjes waar regionale producten worden verkocht.

Dit eiland bewaart prehistorische rotstekeningen die duizenden jaren oud zijn. Het water rond Ilha do Campeche is ondiep en helder, geschikt om te snorkelen. Zandstranden lopen langs de kust. Bezoekers bereiken het eiland per boot vanuit Florianópolis. De rotsformaties tonen patronen en symbolen van eerdere bewoners. Een pad loopt door lage begroeiing naar de archeologische plekken. Het aantal dagelijkse bezoekers is beperkt om de omgeving te beschermen.

Deze canyon heeft rotswanden van 720 meter hoog. Een waterval stroomt door de formaties van rode zandsteen. Het gebied ligt in een deel van de zuidelijke Braziliaanse bergstreek, waar diepe kloven en subtropisch regenwoud elkaar ontmoeten. Paden leiden door de vallei, waar de rivier tussen steile wanden loopt en uitmondt in natuurlijke poelen.

Deze wandelroute loopt over 14 kilometer door het Atlantisch regenwoud van Corupá en leidt naar 14 watervallen. De vallen variëren tussen 10 en 100 meter hoogte. Het pad loopt door dichte vegetatie, langs beken en door bossecties waar het geluid van water vaak van verre te horen is. Sommige watervallen vormen natuurlijke poelen aan de voet van de rotsen. De route toont het landschap van het subtropisch regenwoud in Zuid-Brazilië en verbindt natuurreservaten met wandelpaden in de regio.

Deze grot leidt door een ondergronds complex waar stalactieten, stalagmieten en kalksteen formaties in verschillende kamers verschijnen. Het gemarkeerde pad strekt zich uit over 200 meter en toont geologische structuren die gedurende duizenden jaren zijn gevormd door waterafzettingen. Het interieur blijft koel en vochtig, met onregelmatige wanden en plafonds die de langzame groei van de minerale formaties weerspiegelen. Bezoekers volgen een vastgestelde route door de duisternis terwijl kunstlicht de texturen en vormen van de afzettingen naar voren brengt.

Deze berg in Urubici rijst op tot 1822 meter en heeft een rotsformatie met een natuurlijke opening bij de top. Morro da Igreja ligt in de hooglanden van Santa Catarina en is vaak gehuld in dikke mist die het landschap bedekt en het zicht beperkt. De temperaturen hier kunnen zelfs in de zomer koel zijn, en in de winter valt er af en toe sneeuw. De toegang is via onverharde wegen die door grasland en lage vegetatie lopen. Vanaf de top kun je op heldere dagen over de omliggende valleien en heuvels kijken. De rotsformatie met het gat is een populair onderwerp voor bezoekers die naar de top wandelen.

Deze waterval valt honderd meter over een rotswand en behoort tot de natuurlijke attracties in het berggebied. Het pad loopt door subtropisch bos en bedekt ongeveer twee kilometer. Sommige bezoekers kiezen voor tochten te paard die ook de voet van de waterval bereiken. De Cachoeira do Avencal ligt in een gebied dat bekend staat om zijn geologische formaties en wandelmogelijkheden.

Deze waterval ligt in het Atlantisch Regenwoud van zuidelijk Brazilië. De terreinen rond Cascata Encantada bieden zitplaatsen waar bezoekers kunnen uitrusten en naar het stromende water door het bos kunnen luisteren.

Deze duinen liggen in het zuidelijk deel van het eiland Santa Catarina en behoren tot de geologische formaties van de regio, gevormd door wind en kustdynamiek. De zandheuvels rijzen tot 40 meter boven de zeespiegel en bedekken verschillende vierkante kilometers langs de oostkust. Bezoekers gebruiken de hellingen voor sandboarden, terwijl anderen genieten van het uitzicht op de Atlantische Oceaan of gewoon door het golvende landschap wandelen. Het fijne, lichte zand weerkaatst het zonlicht en verandert van kleur gedurende de dag. Aan het eind van de middag verzamelen mensen zich vaak om de zonsondergang te bekijken voordat ze naar het nabijgelegen strand afdalen.

Deze stenen boog rijst op boven de oceaan en toont prehistorische schilderingen op de wanden. Je bereikt Pedra Furada via gemarkeerde paden die door de vegetatie lopen. De natuurlijke opening in de rots is gedurende duizenden jaren gevormd door wind en golven. Bij eb kun je dichter bij de basis komen en sporen zien van menselijke bewoning uit vroegere tijden.

Deze waterval stort 60 meter naar beneden over granieten rotsen en is omgeven door dicht bos dat inheemse planten en talrijke vogelsoorten herbergt. De Tigre Preto waterval ligt in de bergen van Santa Catarina en biedt na een wandeling door subtropisch regenwoud een verfrissende natuurervaring met helder water en met mos bedekte stenen.

Deze canyon biedt rotswanden die 900 meter naar beneden lopen. Verschillende wandelpaden leiden naar uitkijkplatforms op verschillende hoogtes, van waaruit je het omringende gebied kunt zien. De paden zijn gemarkeerd en gaan door vegetatie die is aangepast aan de hoogte. Het gesteente toont lagen die over lange periodes zijn gevormd, en de randen vallen steil naar de diepte.

Deze vallei ligt ten zuiden van Florianópolis en toont een landschap van weilanden, beboste heuvels en zachte hellingen. Het terrein wisselt tussen open gebieden en dichtere bosgedeelten waar subtropische plantensoorten groeien. Wandelpaden leiden door de verschillende vegetatiezones, en je kunt de veranderingen in topografie opmerken terwijl je voortbeweegt. De omgeving wordt gebruikt door lokale gemeenschappen die hier komen wandelen of de natuur verkennen. Het Vale da Utopia hoort bij de natuurgebieden in zuidelijk Brazilië waar bergen, bossen en kustelijke nabijheid samenkomen.

Dit park toont rode zandsteenformaties die over miljoenen jaren door wind en regen zijn gevormd. De rotsen staan als natuurlijke zuilen in het landschap en dragen namen die hun vormen weerspiegelen. Tussen de stenen groeien planten die inheems zijn in de regio, en lokale vogels gebruiken de grotten als schuilplaats. Bezoekers lopen over gemarkeerde paden door het terrein en zien de verschillende structuren van dichtbij.

Deze canyon snijdt in het hoogland van Rio Grande do Sul en toont steile rotswanden die meer dan 700 meter naar beneden vallen. Twee watervallen storten het hele jaar door over de kliffen, terwijl wandelpaden door Atlantisch regenwoud en araucariabossen lopen langs de bovenrand en naar de bodem van de canyon. De basis van Cânion Itaimbezinho ligt bedekt met dichte vegetatie tussen de parallelle rotswanden, die zich over ongeveer zes kilometer uitstrekken. Mist trekt vaak door de kloof en verandert het zicht op de tegenoverliggende wanden. Bezoekers volgen gemarkeerde paden die naar verschillende uitkijkpunten langs de kliprand leiden en een afdaling naar de canyonbodem. Deze geologische formatie ontstond door erosie van basaltgesteente van vulkanische oorsprong dat het landschap miljoenen jaren geleden vormde.

Deze granieten rots rijst op tot 1160 meter en behoort tot de meest herkenbare bergformaties in het zuidelijke Braziliaanse hoogland. De steile rotswanden trekken klimmers uit verschillende regio's aan, die hier routes met wisselende moeilijkheidsgraden vinden. Vanaf de top van Pedra do Baú openen zich uitzichten over de beboste hellingen van het Mantiqueira-gebergte, waar valleien en andere toppen zich tot aan de horizon uitstrekken.

Deze berg bereikt een hoogte van 915 meter en biedt vanaf de top uitzicht in alle richtingen over de stad Blumenau en de Itajaí-vallei. De beklimming gaat door subtropisch regenwoud dat overgaat in nevelwoud op grotere hoogtes. Verschillende paden met variërende moeilijkheidsgraad leiden naar de top, waar bezoekers vaak wolken onder zich voorbij zien drijven. Op heldere dagen reikt het uitzicht tot de omliggende bergketens. Morro Spitzkopf maakt deel uit van een grotere bergformatie binnen het Atlantische regenwoud van zuidelijk Brazilië. Klimmers vinden verschillende routes langs de rotswanden. Lichtsituaties in de ochtend en avond zijn bijzonder gunstig voor waarneming. De vegetatie verandert met de hoogte, van dichte bomen beneden tot meer open gebieden bij de top.

Deze top in de Serra do Mar reikt tot 1856 meter en biedt wandelpaden door het Atlantisch regenwoud. Pico Caratuva ligt omringd door dichte begroeiing die verandert met de hoogte. Mist trekt vaak door de hogere hellingen en hult de boomtoppen in vochtige lucht. De klim volgt rotsachtige paden en wortels, langs varens en mossen onderweg. Op de top openen zich zichten over de omliggende bergkammen en valleien. De temperatuur daalt naarmate je hoger komt, en wind is gebruikelijk langs de kam. Deze berg maakt deel uit van de natuurlijke en culturele plekken in Zuid-Brazilië, waar bergformaties samenkomen met subtropisch woud.

Dit natuurreservaat beschermt meer dan 2300 hectare atlantisch regenwoud in het kustgebergte. Een waterval van 130 meter valt door dicht bos en vormt het middelpunt van het reservaat. Paden leiden door bossecties waar meer dan 300 vogelsoorten leven. Bezoekers horen het geluid van stromend water van ver en kunnen verschillende vegetatiezones verkennen. Het reservaat laat zien hoe het atlantisch regenwoud groeit zonder menselijke ingreep en welke diersoorten hier natuurlijk leefgebied vinden.

Dit nationale park ligt op een hoog plateau langs de grens tussen de Braziliaanse deelstaten Rio Grande do Sul en Santa Catarina. Het landschap wordt gevormd door diepe kloven uitgehouwen in donker basaltgesteente, met wanden die op sommige plaatsen meer dan 700 meter naar beneden vallen. Watervallen storten over de randen en verdwijnen in het dichte subtropische regenwoud op de bodem van de kloven. Wandelpaden lopen langs de rand en bieden uitzicht op de beboste hellingen. Poema's, herten en veel vogelsoorten leven in de bossen. Mist trekt vaak door de kloven en hult de rotswanden in vochtige lucht.

Dit rotsachtige eiland in de Atlantische Oceaan biedt onderdak aan Zuid-Amerikaanse pelsrobben en zeevogels. Ilha dos Lobos ligt voor de kust van Torres en maakt deel uit van de natuurreservaten in zuidelijk Brazilië. Bezoekers bekijken de robbenkolonies vanaf de kust, want het eiland zelf blijft beschermd. De omliggende wateren trekken vissers aan en de nabijgelegen stranden behoren tot de bekende surfgebieden. Ruwe kliffen en open zee bepalen het karakter van dit kustlandschap.

Dit zandstrand trekt surfers aan die komen voor de sterke golven. Zuidelijke gladde walvissen komen van juli tot november in de baai en blijven dicht bij de kust. Je kunt de dieren vanaf het strand observeren of met boten dichterbij komen. Het water is koel en de stromingen zijn krachtig. Tussen de rotsen zijn er rustiger plekken om te zwemmen. Groene heuvels reiken tot aan de zee en omlijsten de kust.

Dit park beschermt subtropisch regenwoud in het noorden van Rio Grande do Sul. Dieren hier zijn jaguars, tapirs, toekans en brulapen. De Yucumã-waterval aan de rivier de Uruguay valt over ongeveer 1800 meter breed en vormt een van de langste horizontale watervallen ter wereld. Wandelpaden lopen door het bos en naar uitkijkpunten bij de rivier.

Deze berg staat in de kustketens van Paraná en bereikt een hoogte van 1877 meter, waardoor het het hoogste punt in het zuiden van Brazilië is. Pico Paraná ligt in een beschermd gebied bedekt met dicht Atlantisch regenwoud, waar mist en wolken vaak het landschap omhullen. De klimroutes gaan door steile rotswanden en vereisen alpine uitrusting en ervaring in bergbeklimming. De beklimming begint in een vallei en doorkruist verschillende vegetatiezones voordat de rotsachtige gedeelten bij de top worden bereikt. Vanaf het hoogste punt kun je op heldere dagen de omliggende bergen en beboste valleien zien.

De Caracol-watervallen storten 130 meter omlaag over donkere basaltrotsen een bebost dal in. Het water slaat op granieten formaties aan de voet van de watervallen en stuurt een fijne nevel de lucht in. Een panoramisch pad leidt naar verschillende uitkijkplatforms waar je de volledige hoogte van de waterval kunt zien. Vogels zoals toekans en papegaaien vliegen tussen de bomen langs de rand van de kloof. Het pad kronkelt door subtropisch regenwoud waar varens en bromeliaplanten op boomstammen groeien. Op zonnige dagen verschijnt vaak een regenboog in de nevel van de waterval.

Dit park beslaat 16 hectare subtropisch regenwoud in Foz do Iguaçu, in het zuiden van de regio. Je vindt hier meer dan 1400 vogels van 150 soorten in grote volières die hun natuurlijke leefomgeving nabootsen. Ook vlinders en reptielen leven hier. De paden slingeren door dicht bos, waar papegaaien en toekans in de boomtoppen vliegen.

Deze waterval stort in de diepte en verdwijnt vaak in de nevel voordat het water de bodem bereikt. Het omliggende gebied herbergt inheemse planten en dieren die leven tussen de vochtige rotswanden en bossen in de omgeving. Wandelpaden leiden door de begroeiing naar uitkijkpunten waar je het water kunt zien vallen in de kloof.

Dit eiland ligt voor de kust tussen het Atlantisch regenwoud en de open oceaan. Ilha do Cardoso beschermt mangrovebossen, ongerepte stranden en dicht bos waar toekans, papegaaien en andere tropische vogels leven. Het reservaat behoudt een van de laatste aaneengesloten kustregenwouden van de regio en laat bezoekers door rustige baaien peddelen of over paden wandelen om de diversiteit aan leven te observeren. Kleine vissersdorpen op het eiland tonen de traditionele levenswijzen van kustgemeenschappen, terwijl de kusten worden bespoeld door Atlantische golven.

Deze canyon snijdt door een landschap van hoge rotswanden en dichte begroeiing die veel van de bodem beneden bedekt. Wandelpaden leiden over oneffen terrein en bieden uitzicht op de kloof en de omliggende plateaus. De steen toont lagen die over lange perioden zijn gevormd, en sommige secties zijn steil en rotsachtig. Wie hier loopt hoort vaak vogels en ziet kleine stroompjes tussen de stenen door lopen. Vegetatie wisselt van open gebieden naar beboste hellingen, en op sommige plaatsen groeien bomen vanaf de richels. Het pad vraagt om aandacht, maar de perspectieven op de diepte en de uitgestrektheid maken de inspanning de moeite waard. Deze canyon is een van de natuurlijke formaties die de Zuidelijke Regio van Brazilië kenmerken, waar je kloven, watervallen en beboste bergen tegenkomt.

Dit strand loopt drie kilometer langs de kust en toont nog steeds sporen van oude scheepswrakken. De vuurtoren uit de 19e eeuw staat aan het eind van het zand en markeert al meer dan honderd jaar de ingang voor schepen. Het water is meestal rustig, het zand licht en fijn. De paden hierheen leiden door dicht regenwoud, wat de toegang enigszins moeilijk maakt. Weinig bezoekers komen op een gewone dag. De naam herinnert aan de scheepswrakken die hier plaatsvonden toen de kust nog zonder bakens was.