Tempels van Indonesië: Borobudur, Prambanan, Java

Deze boeddhistische tempel uit de 8e eeuw vertegenwoordigt een grote prestatie van de Javaanse tempelconstructie onder de Mataram-dynastie en behoort tot de grote tempels in deze collectie Indonesische heiligdommen. De negen terrassen vormen een piramidevormige structuur met 2.672 reliefpanelen en 504 Boeddhabeelden. De reliëfs tonen scènes uit boeddhistische teksten en het dagelijks leven uit de bouwperiode. De structuur combineert elementen van de Mahayana-traditie met lokale architectuur en documenteert de religieuze ontwikkeling in Centraal-Java gedurende deze periode.

Dit hindoetempel-complex uit de 9de eeuw toont de religieuze architectuur van het Mataram-koninkrijk op Java. Prambanan bestaat uit 240 tempels, met de centrale tempel gewijd aan Shiva die 47 meter hoog uittorent. De stenen structuren hebben gebeeldhouwde reliëfs die scènes uit de Ramayana-epos uitbeelden. De tempel is ingericht met drie belangrijkste heiligdommen voor Shiva, Vishnu en Brahma, omgeven door kleinere structuren. De plaats weerspiegelt de hindoecultuur in Centraal-Java tijdens de Mataram-dynastie.

Candi Gedong Songo behoort tot een verzameling van Indonesische tempels van de 8e tot 14e eeuw die hindoe- en boeddhistische architectuur van de koninkrijken Mataram en Singhasari toont. Dit tempelcomplex ligt op de hellingen van de berg Ungaran op een hoogte van 1.200 meter en bestaat uit negen stenen heiligdommen gebouwd in de 8e eeuw. Verbonden door paden door vulkanisch terrein, tonen de negen tempels reliëfs en beeldhouwwerken gewijd aan de god Shiva en vertegenwoordigen een vroege fase van Mataram-architectuur. Deze structuren werden veel eerder gebouwd dan Borobudur en Prambanan en behoren tot de oudste tempelblijfselen op Java, met thermaalbronnen in de buurt die het geothermische karakter van de regio markeren.

Gunung Kawi is een tempelcomplex uit de 11e eeuw op Bali met tien grafmonumenten die in rotsnissen zijn uitgehouwen. Elk monument is ongeveer 7 meter hoog en werd gebouwd tijdens het bewind van koning Anak Wungsu van het Udayana-koninkrijk. De structuren vertonen typisch Balinese architectonische kenmerken met meerdere torenlagen en zijn uit vulkaansteen gehouwen. Het complex ligt in een bosrijke kloof nabij de rivier Pakerisan en is bereikbaar via stenen trappen. Gunung Kawi documenteert de hindoeïstische begrafenistradities van deze periode.

Candi Sukuh is een hindoetempel uit de 15e eeuw met een piramidevormige stenen structuur die zich onderscheidt van andere Indonesische tempels in de collectie. De reliëfs gehouwen in de muren tonen scènes uit de Javaanse mythologie en hindoetradities. Deze tempel markeert een verschuiving ten opzichte van de architectuurmethoden van de Mataram- en Singhasari-koninkrijken, met behulp van vormen en symbolische representaties die later in de religieuze geschiedenis van Java ontstonden.

Deze achtste-eeuwse boeddhistische tempel in Yogyakarta toont de religieuze architectuur van de Mataram-dynastie. Het gebouw heeft twee verdiepingen met nissen en stenen beeldhouwwerken die boeddhistische figuren afbeelden. De behouden reliëfs en steenwerk documenteren hoe tempels op Java in deze periode werden gebouwd.

De Candi Plaosan is een tempelcomplex uit de 9e eeuw met twee hoofdtempels en 174 kleinere heiligdommen die boeddhistische en hindoestaanse elementen van Javaanse architectuur combineren. De stenen structuren tonen reliëfs en beeldhouwwerk uit de Mataram-periode. Deze plaats getuigt van de bloeiperiode van tempelbouw in Java tussen de 8e en 14e eeuw, toen zowel boeddhistische als hindoestaanse tradities de heilige ruimten vormgaven.

Deze tempel uit de 15e eeuw staat op een hoogte van 1400 meter op de berg Lawu en bestaat uit zeven oplopende terrassen. Het complex documenteert de late fase van hindoistische architectuur op Java toen de islamitische expansie zich over het eiland uitbreidde. De constructie verschilt van eerdere Javaanse tempels door zijn pyramidale vorm en het gebruik van natuurlijke steenblokken. De terrassen zijn met elkaar verbonden door trappen en bevatten religieuze sculpturen en reliefs met afbeeldingen van figuren uit het hindoistische pantheon.

Dit boeddhistisch tempelcomplex uit de 11de eeuw op Sumatra laat zien hoe het boeddhisme zich uitte in architectuur in Indonesie tijdens de Mataram-periode. Muara Takus maakt deel uit van deze verzameling van tempels gebouwd van de 8ste tot 14de eeuw, die boeddhistieke en hindoeïstische architectuur uit de koninkrijken Mataram en Singhasari tonen. De centrale stupa staat 14 meter hoog, omgeven door vier kleinere stupas. Stenen reliëfs en religieuze symbolen versieren de oppervlakken. De structuren hebben gelaagde platforms en steenwerk typisch voor boeddhistieke tempelontwerp.

Candi Banyunibo is een negende-eeuwse boeddhistische tempel die zich verheft tussen rijstvelden en documenteert de tempelarchitectuur van de Mataram-dynastie op Java. De buitenmuren vertonen uitgewerkte reliëfs van religieuze figuren en symbolen uit de boeddhistische traditie. De stenen structuur werd gebouwd volgens dezelfde architectonische principes als andere Javaanse tempels uit deze periode, met een centrale kamer en een oostelijke ingang. Dit monument staat in de regio Prambanan en biedt inzicht in de religieuze kunst en bouwmethoden van achtste tot tiende-eeuws Indonesië.

Deze boeddhistische tempel gebouwd in 778 vertoont architecturale kenmerken van de Sailendra-dynastie en behoort tot de vroege religieuze monumenten van Java. De stenen structuur toont geometrische patronen en Boeddha-figuren die de bouwwijzen van de 8e eeuw weerspiegelen. Candi Kalasan staat naast andere sanctuaria zoals Borobudur en de tempels van Dieng.

De Penataran-tempel werd gebouwd tussen de 12e en 14e eeuw en documenteert de hindoeïstische architectuur van de koninkrijken Singhasari en Majapahit. Deze tempel behoort tot de collectie van Indonesische tempels die boeddhistische en hindoeïstische gebouwen uit de 8e tot 14e eeuw tonen. Stenen reliëfs op de muren vertellen verhalen uit het Ramayana-epos en tonen scènes uit de hindoeïstische mythologie. Het tempelcomplex bestaat uit verschillende terrasgewijze niveaus met altaren, poorten en binnenplaatsen. De structuren tonen hoe de Javaanse tempelarchitectuur zich over twee eeuwen ontwikkelde en documenteren de religieuze praktijken van deze periode.

De Jago-tempel toont hindoese architectuur uit de 14de eeuw en past in deze verzameling Indonesische tempels die boeddhistische en hindoese werken van de koninkrijken Mataram en Singhasari combineert. De tempel heeft meerdere niveaus met stenen reliëfs die scènes uit het Mahabharata-epos afbeelden. Het behoort tot een groep heiligdommen op Java, waar rijstvelden en vulkanen het landschap bepalen.

De Jawi-tempel maakt deel uit van de verzameling Indonesische tempels uit de 8e tot 14e eeuw die boeddhistische en hindoeïstische architectuur van de koninkrijken Mataram en Singhasari tonen. Dit tempelcomplex combineert hindoe- en boeddhistische elementen uit de periode van het Singhasari-koninkrijk in de 13e eeuw. De stenen structuur bevat reliëfs, beeldhouwwerk en religieuze symbolen die goden als Shiva, Boeddha en Vishnu afbeelden. De Jawi-tempel is gelegen in Oost-Java, in een landschap dat wordt gevormd door rijstvelden en vulkanen.

De Kedulan tempel in Yogyakarta behoort tot deze verzameling van Indonesische tempels uit de 8e tot 14e eeuw, met boeddhistieke en hindoeistische architectuur van de Mataram-koninkrijken. De opgravingslocatie bevat tempelstructuren en artefacten uit de periode van het Mataram-koninkrijk in de 9e eeuw, met reliefs, beeldhouwwerken en religieuze symbolen van goden als Shiva en Boeddha.

Candi Sambisari in de buurt van Yogyakarta is een tempel die in 1966 onder vulkanische as werd ontdekt. Het bouwwerk dateert uit de Mataram-periode en toont boeddhistische en hindoeïstische architectuurelementen. Opgravingen onthulden reliëfs en beeldhouwwerken die religieuze symbolen en goden afbeelden. Deze tempel vertegenwoordigt de stenen bouwtechnieken en artistieke tradities van Jawa's middeleeuwse koninkrijken, passend in de bredere context van Indonesische tempelarchitectuur uit de 8e tot 14e eeuw.

Deze hindoetempels uit de 8e eeuw behoren tot de oudste religieuze structuren op Java en documenteren de vroege ontwikkeling van Mataram-architectuur. De acht overgebleven stenen structuren staan op een vulkanisch plateau op 2000 meter hoogte, omgeven door actieve fumarolen en hete bronnen. De tempels dragen namen uit de hindoese mythologie en vertonen reliëfs en beeldhouwwerken die de religieuze praktijken van die tijd weerspiegelen. De ligging in deze geothermisch actieve zone met zwaveluitbarstingen en kratertmeren toont hoe natuurverschijnselen en religieuze betekenis in de Javaanse cultuur met elkaar verbonden waren.

Deze tempel uit de 13e eeuw toont een stenen structuur met drie terrassen en een waterbassin dat werd gebruikt voor hindoeïstische zuiveringsceremonies. De Tikus-tempel documenteert religieuze praktijken tijdens de Singhasari-dynastie op Java en draagt bij aan het architectonische erfgoed van Indonesische tempels uit de 8e tot 14e eeuw. Het rechthoekige bassin was omgeven door stenen muren en maakte deel uit van een groter complex. De site werd in 1914 ontdekt en ligt nu onder straatniveau. De tempel toont het belang van water in de hindoeïstische rituelen van de regio en hoe gemeenschappen heilige ruimten in hun dagelijkse leven integreerden.