Ludwig Mies van der Rohe vormde de moderne architectuur met gebouwen in Europa en Noord-Amerika. Zijn structuren kenmerken zich door geometrische vormen, staal, glas en strakke lijnen. Het Farnsworth House in Illinois, het Barcelona Paviljoen in Spanje en het Seagram Building in New York tonen zijn principes van reductie tot de essentie. Zijn werken omvatten wolkenkrabbers, musea, woningen en openbare gebouwen.
Woning met glazen wanden en minimalistische staalconstructie, gebouwd in 1951 als weekendhuis voor Dr. Edith Farnsworth.
Tentoonstellingsstructuur van glas, staal en marmer, gebouwd in 1929 voor de Wereldtentoonstelling. De originele structuur werd herbouwd in 1986.
38 verdiepingen tellend kantoorgebouw uit 1958 met bronzen exterieur van glas en staal, met voorplein aan Park Avenue.
Gebouw van het Illinois Institute of Technology uit 1956, met zwevende dakconstructie en doorlopende glasoppervlakken aan alle vier zijden.
De glazen torens uit 1951 tonen de principes van moderne architectuur door hun constructie van staal en glas.
Het museum uit 1968 heeft een grote expositieruimte onder een vierkant stalen dak met glazen wanden.
De in 1930 voltooide woning toont het gebruik van industriële materialen en open plattegronden in privéarchitectuur.
Het privéhuis ontworpen in 1952 gebruikt stalen frames en glazen wanden om een continue ruimte te creëren met minimale decoratie.
De 52 verdiepingen tellende wolkenkrabber uit 1972 gebruikt zwart staal en getint glas met een rechthoekige plattegrond.
Het vier verdiepingen tellende bibliotheekgebouw uit 1972 heeft grote glazen oppervlakken en een symmetrische gevel met zwarte stalen balken.
Het complex uit 1967 bestaat uit vier torens met appartementen, kantoren en winkels boven een ondergronds winkelniveau.
Een complex van zes torens, gebouwd tussen 1967 en 1991, met zwarte stalen frames en bronzen getint glas.
Het woongebied combineert hoogbouw, lage appartementen en groene ruimtes in een geïntegreerd stedenbouwkundig concept uit de jaren 1950.
De privéwoningen, voltooid in 1930, hebben rode bakstenen gevels, grote glazen oppervlakken en open plattegronden met flexibele kamerindelingen.
De 15 verdiepingen tellende woontoren, gebouwd in 1964, gebruikt staal, glas en beton als hoofdmaterialen voor zijn geometrische structuur.
De twee torens, voltooid in 1960, gebruiken een minimaal palet van staal en glas met gestandaardiseerde plattegronden.
Deze 23 verdiepingen tellende wolkenkrabber uit 1963 introduceerde moderne architectuur met aluminium en glas in het zakendistrict van Baltimore.