Monumenten en culturele locaties in Marrakech

Dit paleis werd in de 19e eeuw gebouwd voor een minister van de Sultan. De zalen tonen geometrische mozaïeken van beschilderde tegels en plafonds van cederhout die in de werkplaatsen van de stad zijn gemaakt. De binnenplaatsen komen uit op tuinen beplant met sinaasappelbomen. Je loopt door kamers van verschillende groottes, sommige bedoeld om gasten te ontvangen, andere voor het gezinsleven. De muren zijn bedekt met stucwerk dat plantmotieven en kalligrafische inscripties combineert.

De Jardin Majorelle ligt in de wijk Guéliz en toont een verzameling cactussen, palmen en bamboe uit verschillende streken. De Franse schilder Jacques Majorelle heeft de tuin in de jaren 1920 aangelegd en de gebouwen geschilderd in een intens kobaltblauw dat nu zijn naam draagt. Yves Saint Laurent en Pierre Bergé kochten het landgoed in 1980 en restaureerden de terreinen. Een klein museum in een van de blauwe paviljoens presenteert textiel en voorwerpen uit Noord-Afrika. De paden voeren door dichte begroeiing, langs waterbekkens waar het blauw van de muren weerspiegelt.

De Koutoubia-moskee werd in de 12e eeuw gebouwd en is in de hele stad te zien dankzij haar minaret van 69 meter hoog. De gevel draagt Moorse motieven en steenbewerking kenmerkend voor die tijd. Het gebouw behoort tot de oudste van de stad en toont de architectuur van de Almohaden-dynastie. Van buitenaf zie je de roodbruine stenen blokken en de bogen bij de openingen. De minaret diende als voorbeeld voor andere torens in de streek. De moskee wordt omringd door een open plein waar bewoners en reizigers samenkomen en naar het gebouw kijken.

Deze oude stad uit de 11e eeuw strekt zich uit achter haar muren en verzamelt werkplaatsen, moskeeën en marktstraatjes. Smalle straten verbinden woonwijken met plaatsen waar smeden, leerlooiers en timmerlieden werken. Je loopt door schaduwrijke doorgangen, langs open winkels die specerijen, stoffen en metaalwerk verkopen. Het Bahia-paleis en de Ben Youssef-madrasa liggen binnen dit netwerk van steegjes dat al eeuwen dezelfde indeling behoudt. 's Avonds komen bewoners samen op kleine pleinen terwijl de geur van straatvoedsel door de lucht drijft.

Het Palais El Badi werd in de 16e eeuw gebouwd en vormt vandaag een van de grote historische plaatsen van Marrakech. De ruime binnenplaatsen worden doorsneden door rechthoekige waterbekkens die ooit het ritme van het hele complex bepaalden. Op de muren zijn nog sporen van de oorspronkelijke versieringen te zien: resten van stucwerk, fragmenten van keramische tegels en groeven die laten zien hoe de oppervlakken waren versierd. Vanaf het dak overziet men de hele omvang van het complex en de daken van de medina. Ooievaars nestelen op de muurkammen, en de wind draagt de geluiden van de stad tot in de open binnenplaatsen.

Het Toubkal Nationaal Park beslaat een bergketen met toppen die boven de 4000 meter uitstijgen, waaronder de Jebel Toubkal, de hoogste berg van Noord-Afrika. Het landschap wisselt tussen steile rotswanden, diepe dalen en berghellingen waar Berberdorpen zich aan de hellingen vastklampen. Paden lopen door jeneverbessbossen en langs bergstromen naar de startpunten voor beklimmingen. In de zomer komen wandelaars uit de vlakten om aan de hitte te ontsnappen, terwijl in de winter sneeuw de hogere delen bedekt. De dorpen bieden eenvoudige accommodatie en dienen als uitvalsbasis voor meerdaagse tochten door de bergen.

De Jardins de la Ménara zijn historische tuinen uit de 12e eeuw, tot de oudste groene ruimtes van Marrakech. Het grote rechthoekige waterreservoir wordt omringd door olijfgaarden en voorzag vroeger de koninklijke tuinen van water. Het paviljoen met zijn groene pannendak werd in de 19e eeuw gebouwd en biedt zicht op het Atlasgebergte op de achtergrond. Deze tuinen tonen de traditionele Marokkaanse tuinbouwkunst en worden nog steeds bezocht door lokale bewoners die hier komen wandelen en rusten in de schaduw van de bomen. Het irrigatiesysteem dateert uit de Almohaden-periode en functioneert nog altijd volgens oude principes.

De begraafplaats verzamelt marmeren zuilen, cedarhouten snijwerk en stucversieringen. Daar rusten ongeveer 60 leden van de Saadische dynastie, die Marrakech tussen de 16e en 17e eeuw regeerde. Het complex bleef enkele eeuwen gesloten tot de herontdekking ervan in het begin van de 20e eeuw. De graven bevinden zich in twee hoofdpaviljoens, omringd door een tuin met rozenbedden. De muren tonen geometrische patronen en kalligrafieën. Licht valt door smalle openingen naar binnen en benadrukt de gebeeldhouwde details.

Deze theologische school uit de 16e eeuw toont houtwerk van ceder en oppervlakken bedekt met tegels in geometrische patronen. De binnenplaatsen dragen Arabische inscripties die verzen uit de Koran weergeven. De bovenverdieping bevat kamers waar studenten leefden tot in de 20e eeuw. De architectuur combineert Noord-Afrikaanse tradities met Moorse elementen uit Andalusië, zoals ook te zien in andere gebouwen van de stad.

Het Musée Dar Si Saïd presenteert Marokkaans handwerk in een 19e-eeuws paleis in de medina. De collectie omvat tapijten uit verschillende regio's van het land, houtwerk met gesneden motieven, sieraden en traditionele kleding. Je loopt door binnenplaatsen met mozaïeken, ontvangzalen met beschilderde plafonds en tuinen met citroenbomen. Het paleis werd gebouwd voor een minister van de sultan en diende later als woning voordat het een museum werd. De tentoongestelde voorwerpen komen uit de Atlas, uit Fez en uit het zuiden van Marokko.

Dit paleis uit het begin van de 20e eeuw herbergt nu keramiek, alledaagse voorwerpen en traditionele ambachten uit verschillende streken van Marokko. De zalen zijn versierd met gesneden houten plafonds en stucwerk. Op de binnenplaats bieden citroenbomen en fonteinen schaduw en een rustplek. De collectie omvat tapijten, sieraden en historische kledingstukken. Bezoekers kunnen door de kamers lopen en zien hoe het gebouw eruitzag voor de restauratie en hoe het nu als museum functioneert.

De Jamaâ El Fna is een centraal plein in het hart van de medina dat sinds de 11e eeuw als verzamelplaats dient. Overdag verkopen handelaren kruiden, verse sinaasappelsap en noten, terwijl muzikanten, verhalenvertellers en acrobaten zich over het plein verspreiden naarmate de avond nadert. Voedselverkopers bereiden gegrild vlees, soepen en Marokkaanse gerechten in hun open keukens, met rook die opstijgt in de lucht. Bezoekers zitten op eenvoudige banken, omringd door mensen van alle leeftijden. Het plein verandert met het tijdstip van de dag: ochtendrust, middagdrukte, avondactiviteit. De Koutoubia-moskee rijst op in de buurt, met haar minaret zichtbaar vanaf verschillende punten. De Jamaâ El Fna vormt een levendig centrum van Marrakech, waar dagelijks leven en traditie elkaar kruisen.

Dit gerestaureerde paleis uit de 19e eeuw toont islamitische tuinkunst met geometrische waterkanalen en mediterrane planten. De Jardin Secret ligt in de medina van Marrakech en behoort tot de plekken die weerspiegelen hoe de stad door de eeuwen heen evolueerde. Het paleis laat technieken van Marokkaanse tuinbouw zien waarbij water door rechthoekige bassins stroomt en vegetatie traditionele patronen volgt. Het terrein omvat twee tuingebieden: een exotische tuin met planten uit verschillende klimaten en een islamitische tuin die klassieke principes volgt. De architectuur van het paleis toont decoratietechnieken uit de 19e eeuw met gesneden houten elementen en beschilderde plafonds die herinneren aan hoe historische residenties in Marrakech werden gebouwd.

Dit traditionele marktplein ligt in het hart van de medina en verzamelt verkopers die kruiden, gedroogde planten, thee en natuurlijke geneesmiddelen uit de regio aanbieden. Rahba Kedima bewaart de sfeer van een oude handelsplaats waar inwoners elkaar ontmoeten om zich te bevoorraden. De kramen tonen piramides van gemalen saffraan, komijn en kaneel naast bundels munt en verbena. Je vindt er ook arganolie, rozenblaadjes en producten die gebruikt worden in traditionele geneeskunde. Het plein combineert commerciële activiteit met praktijken die eeuwen teruggaan en past in de geschiedenis van de souks van Marrakech, die kooplieden en reizigers ontvangen sinds de middeleeuwen.

De Morocco Mall is een modern winkelcentrum met meer dan 350 winkels verspreid over vijf verdiepingen, en een groot aquarium in het midden van het complex. De plek toont een hedendaagse kant van Marrakech, ver van de historische medina, en trekt zowel bewoners als reizigers die op zoek zijn naar internationale merken of een geklimatiseerde ruimte om rond te dwalen. De gangen worden dagelijks bezocht door gezinnen, tieners en bezoekers die rondlopen tussen winkels, restaurants en cafés. Het centrale aquarium biedt een onderbreking in de winkelervaring en wordt vaak bekeken door kinderen. De sfeer is rustig en ordelijk, met brede doorgangen en een koele verlichting die sterk contrasteert met de drukte van de souks.

Dit huis richt zich op fotografie van de Maghreb gemaakt tussen 1870 en 1950 en toont ongeveer 4500 historische beelden van Marokko. De collectie documenteert het dagelijks leven, de landschappen en de architectuur over meerdere decennia. De foto's zijn afkomstig van reizigers, onderzoekers en beroepsfotografen die Marokko op verschillende momenten bezochten. De Maison de la Photographie organiseert wisselende tentoonstellingen in een traditioneel riad en biedt vanaf het dakterras uitzicht over de omliggende daken van de oude stad. Naast zwart-witafdrukken bevat de collectie ook vroege kleurendrukken en ansichtkaarten uit de koloniale periode, die inzicht geven in Marokko vóór de onafhankelijkheid.

Deze koninklijke tuinen uit de 12e eeuw strekken zich uit over een groot gebied met fruitbomen, olijfgaarden en oude waterbekkens. De Jardins Agdal werden aangelegd onder de Almohaden-dynastie en dienden de koninklijke familie als landbouwgrond en rustplaats. Je wandelt tussen sinaasappelbomen, citroenbomen en granaatappelbomen die in regelmatige rijen groeien. De irrigatiebekkens verzamelen water uit de bergen en verdelen het via een systeem van kanalen. Op bepaalde dagen openen de tuinen voor bezoekers die de rust tussen de bomen en het traditionele irrigatiesysteem kunnen ontdekken.

De vestingmuren uit de 12e eeuw omringen de medina en strekken zich verschillende kilometers door de stad uit. Het roodachtige metselwerk van gestampte aarde vormt een grens tussen de oude wijken en de nieuwere delen. Men komt het centrum binnen via verschillende poorten die in uiteenlopende periodes zijn gebouwd. Sommige poorten zijn eenvoudig, andere dragen versieringen in baksteen en stucwerk. De muren ondergaan regelmatig vernieuwing omdat de aarde na verloop van tijd verweerd. Op bepaalde plaatsen zijn de lagen te zien die tijdens de verschillende restauraties zijn toegevoegd.

Deze wijk ontstond tijdens het Franse protectoraat en biedt een ander ritme dan de oude stad. Brede, met palmen omzoomde straten doorkruisen Guéliz, waar gebouwen uit de jaren 1930 naast nieuwere winkels, restaurants en kunstgalerijen staan. Het gebied toont hoe Marrakech zich in de 20e eeuw buiten de muren van de medina uitbreidde. De architectuur volgt Franse modellen uit die tijd, met rechte lanen en open gevels. Je vindt hier cafés met terrassen, winkels die kleding en huishoudelijke artikelen verkopen, en ruimtes waar bewoners en bezoekers zich bewegen zonder de smalle doorgangen van de traditionele wijken.

Het Musée Tiskiwin brengt voorwerpen samen uit Noord-Afrika en de handelsroutes van de Sahara. De collectie toont textiel, sieraden, aardewerk en gereedschap uit verschillende regio's van Marokko en de Sahel. De zalen volgen een route van Marrakech naar Timboektoe en rangschikken de stukken naar herkomst. Je ziet zadelkleden, wapens, muziekinstrumenten en huishoudelijke voorwerpen die het dagelijks leven en de betrekkingen tussen sedentaire en nomadische gemeenschappen weerspiegelen. Dit museum bevindt zich in een oud huis in de medina en werd ingericht door een Nederlandse verzamelaar die gedurende meer dan 40 jaar voorwerpen heeft verzameld.

Dar Bellarj was ooit een medische faciliteit voor ooievaars en dient nu als centrum voor Marokkaanse kunst, ambachten en culturele programma's. Gelegen in de medina, behoudt dit gebouw zijn oorspronkelijke doel in leven via zijn naam - bellarj betekent ooievaar in het Arabisch. Kamers rond een centrale binnenplaats tonen wisselende tentoonstellingen van hedendaagse Marokkaanse kunstenaars en herbergen workshops voor traditionele ambachten zoals weven, pottenbakkerij en houtsnijwerk. Bezoekers kunnen ambachtslieden aan het werk zien en meer te weten komen over technieken die van generatie op generatie zijn doorgegeven.

Deze moskee uit de 12e eeuw toont Arabische zuilen, geometrische mozaïeken en een grote binnenplaats met gebedsruimte. Het gebouw behoort tot de vroege religieuze plaatsen die het middeleeuwse Marrakech hebben gevormd. De indeling volgt klassieke patronen van islamitische architectuur, met binnenplaatsen voor bijeenkomsten en versierde ruimtes voor gebed.

Deze particuliere stichting brengt moderne kunst uit Marokko en andere landen samen in een voormalige industriële ruimte. De Fondation Montresso organiseert wisselende tentoonstellingen in grote zalen waar men schilderijen, beeldhouwwerken en hedendaagse installaties bekijkt. Naast de galerijen bevinden zich ateliers waar kunstenaars aan hun projecten werken. Men kan door de tentoonstellingsruimtes lopen en verschillende artistieke benaderingen ontdekken. Het gebouw toont industriële architectuur uit de 20e eeuw met hoge plafonds en natuurlijk licht. De stichting organiseert ook evenementen en ontmoetingen met kunstenaars. Deze plek verbindt de productie van nieuwe werken met de presentatie van reeds voltooide stukken.

Deze poort uit de 12e eeuw staat ten zuiden van de Koutoubia-moskee en leidde ooit naar de koninklijke kasbah. Bab Agnaou werd gebouwd uit roodachtig zandsteen en toont Koranverzen in Koefisch schrift op de gevel. De boog wordt omringd door gegraveerde banden die het traditionele metselwerk benadrukken. Hoekkolommen omlijsten de doorgang, terwijl het bovenste gedeelte is versierd met geometrische motieven. Deze poort vormde in middeleeuwse tijden een hoofdingang naar het paleisgeb‌ied en illustreert de bouwstijl van de Almohaden-periode in Marrakech.

Het Musée de Marrakech is gevestigd in een 19e-eeuws paleis. De centrale binnenplaats ligt onder een glazen dak, en de zalen tonen collecties keramiek, houtwerk, oude munten en traditionele kleding. De muren dragen kalligrafie en geometrische patronen. Bezoekers zien voorwerpen van het dagelijks leven, tapijten, sieraden en historische documenten. Tijdelijke tentoonstellingen vullen de vaste collectie aan en introduceren verschillende perioden van de stad.