John Hancock Center

De toren 875 North Michigan Avenue rijst op tot 344 meter en toont aan de buitenkant een diagonaal kruiselings verbonden staalskelet bekleed met aluminium, dat de belasting over 100 verdiepingen verdeelt. Binnen bezetten appartementen de bovenste verdiepingen, kantoren vullen de middelste zones en winkels bevinden zich aan de voet.

De voltooiing vond plaats in 1969 en leverde het hoogste woongebouw ter wereld tot andere projecten die rang opeisten. Architect Bruce Graham en ingenieur Fazlur Rahman Khan ontwikkelden het dragende systeem met zichtbare diagonale verspanning als antwoord op windkrachten op grote hoogte.

De naam veranderde meerdere keren tussen John Hancock Center en de huidige adresnaam, maar inwoners blijven beide namen in het dagelijks leven gebruiken. Bezoekers komen vooral voor het observatieplatform, terwijl de bovenste verdiepingen al tientallen jaren dienen als woonadressen met uitzicht over het meer.

De toegang tot het observatieniveau op de 94e verdieping verloopt via aparte liften, en de rijen kunnen langer worden tijdens drukke tijden. Wie naar boven gaat, kan beter komen bij helder weer, want mist en wolken beperken het zicht sterk.

Een supermarkt bevindt zich op de 44e verdieping en voorziet bewoners van de bovenste verdiepingen van boodschappen zonder dat ze het gebouw hoeven te verlaten. Deze indeling ontstond uit de wens om het dagelijks leven op grote hoogte zo comfortabel mogelijk te maken.

Locatie: Chicago

Ontstaan: 1969

Architecten: Skidmore, Owings & Merrill, Bruce Graham, Fazlur Khan

Architectuurstijl: high-tech architecture

Liften: 50

Hoogte: 344 m

Gemaakt van: steel, glass, aluminium

Adres: 175 East Delaware Place

Website: https://875northmichiganavenue.com

GPS-coördinaten: 41.89889,-87.62306

Laatste update: 4 december 2025 om 15:20