Kathedraal van Salisbury

Salisbury Cathedral is een anglicaanse kathedraal in de stad Salisbury in Zuid-Engeland, bekend om zijn slanke kerktoren van lichte kalksteen die 123 meter de lucht in rijst. Het gebouw strekt zich bijna 135 meter in de lengte uit en toont consistente vroeg-gotische vormen met spitsbogen en hoge ramen.

De bouw begon in 1220 nadat bisschop Richard Poore besloot de kerk van Old Sarum naar een meer beschutte locatie bij de rivier de Avon te verplaatsen. Het werk duurde ongeveer vier decennia en werd sneller voltooid dan de meeste middeleeuwse kathedralen van deze omvang.

De naam komt van Sarum, de oudengelse term voor de eerdere nederzetting op een winderige heuvel. De kathedraal staat nu in het centrum van een rustige stad, waar bewoners door het omringende grasveld wandelen en bezoekers de ramen en stenen bogen bestuderen.

Bezoekers kunnen deelnemen aan begeleide torenrondleidingen die via smalle middeleeuwse wenteltrap met 332 treden naar uitkijkplatforms nabij de top leiden. De rondleidingen vinden plaats bij goed weer en vereisen een redelijke lichamelijke conditie voor de beklimming.

Bij de ingang staat een mechanische klok uit 1386 die nog steeds werkt en wordt beschouwd als het oudste overgebleven uurwerk ter wereld. Het gebouw bewaart ook een van de vier originele exemplaren van de Magna Carta uit 1215 in een aparte ruimte.

Locatie: Salisbury

Ontstaan: 1220

Architecten: Richard Poore, Elias of Dereham

Architectuurstijl: Gothic architecture

Hoogte: 123 m

Lengte: 134,7 m

Gemaakt van: limestone

Website: https://salisburycathedral.org.uk

GPS-coördinaten: 51.06472,-1.79750

Laatste update: 12 december 2025 om 21:30