Station Dordrecht

Het station Dordrecht is een stationsgebouw met Renaissance Revival-kenmerken dat zich uitstrekt langs het perron en verlicht wordt door grote raamopeningen. Het dak wordt ondersteund door staalconstructies die het licht gelijkmatig over het perron verdelen.

Het gebouw werd in 1872 geopend als onderdeel van de vroege spoorweginfrastructuur die grote steden in de regio verbond. De architectuur weerspiegelt de technische en ontwerpvoortgang van die tijd.

Het gebouw vertoont kenmerken van de Renaissance Revival-architectuur en is beschermd als rijksmonument. Het vertegenwoordigt een bouwstijl die in Nederland zeldzaam is geworden.

Het station is een stopplaats voor treinverbindingen naar enkele grote steden, met goede overstapopties naar bussen die de omliggende wijken bedienen. Bezoekers kunnen het daglicht door de grote ramen gebruiken om de architectuur goed te bekijken.

Het dak werd in het begin van de 20e eeuw toegevoegd en combineert staalverbindingen met traditionele houten constructie. Dit mengsel van moderne en gevestigde technieken toont hoe de spoorweg zich ontwikkelde zonder het originele ontwerp te vernielen.

Locatie: Dordrecht

Architecten: Nicolaas Kamperdijk

Officiële opening: 1 januari 1872

Architectuurstijl: Renaissance Revival architecture

Onderdeel van: stationscomplex Dordrecht, Elst–Dordrecht railway, MerwedeLingelijn

Adres: Stationsplein 1

Website: https://ns.nl/stationsinformatie/ddr/dordrecht

GPS-coördinaten: 51.80750,4.66778

Laatste update: 8 december 2025 om 21:02