Sanatorium d'Aincourt

Het Sanatorium d'Aincourt is een medische faciliteit van gewapend beton met drie identieke gebouwen op ongeveer 400 meter afstand van elkaar. Elke structuur heeft uitgebreide terrassen en matglazen scheidingswanden tussen patiëntenkamers om licht en luchtcirculatie te maximaliseren.

Het complex werd tussen 1931 en 1933 gebouwd als behandelfaciliteit met verse luchttherapie voor tuberculosepatiënten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het omgebouwd tot interneeringskamp voor vermoede verzetsleden.

De gebouwen zijn ontworpen met grote ramen en open loggias om maximale luchtcirculatie voor patiënten tijdens hun verblijf te garanderen. Deze architecturale aanpak bepaalt vandaag nog steeds de structuren en weerspiegelt medische overtuigingen uit het interbellum.

Het terrein is omgeven door dennenbos en biedt bezoekers een rustige omgeving om de architectuur ter voet te verkennen. De toegang is beperkt, dus het is raadzaam de bezoekoptie en openingstijden van tevoren na te gaan.

De dennen rond het complex werden opzettelijk aangeplant om de luchtkwaliteit voor tuberculosepatiënten te verbeteren, wat een vroeg voorbeeld is van landschapsontwerp voor medische doeleinden. Dit bos blijft vandaag de dag intact en vormt een essentieel onderdeel van het karakter van de site.

Locatie: Aincourt

Ontstaan: april 1931

Officiële opening: juli 1933

Gemaakt van: reinforced concrete

GPS-coördinaten: 49.08171,1.75875

Laatste update: 7 december 2025 om 20:23