Laocoöngroep

Laocoön en zijn zonen is een marmeren groep in het Pio-Clementino Museum met drie mannelijke figuren en twee opgerolde zeeslangen. De lichamen draaien spiraalvormig om elkaar heen, met kruisende armen en benen en gezichten die pijn uitdrukken.

Arbeiders ontdekten de groep in 1506 op de Oppius-heuvel bij de Domus Aurea en Michelangelo was aanwezig bij de opgraving. Paus Julius II liet het werk kort daarna naar het Vaticaan brengen, waar het sindsdien is gebleven.

De naam Laocoön komt uit Griekse mythen en zijn afbeelding toont een moment van wanhopige doodsangst die bezoekers vandaag nog kunnen voelen. De drie figuren strijden samen tegen de slangen en vormen een hechte groep die tegelijk lichamelijk lijden en familieband uitdrukt.

De sculptuur staat in een eigen zaal in het Pio-Clementino Museum en is van alle kanten toegankelijk. Bezoekers kunnen dichtbij komen en het oppervlak vanuit verschillende hoeken bekijken om details van de spierbouw en gezichtsuitdrukkingen te zien.

De rechterarm van de priester ontbrak vierhonderd jaar tot archeoloog Ludwig Pollak hem in 1906 vond in een Romeinse steenhouwersworkshop. Het fragment paste precies en werd aan de hoofdfiguur bevestigd, waardoor de oorspronkelijke houding werd hersteld.

Ontstaan: 27

Maker: Agesander of Rhodes, Athanadoros, Polydoros

Hoogte: 242 cm

Gemaakt van: marble

GPS-coördinaten: 41.89205,12.50031

Laatste update: 4 december 2025 om 15:20