Nationaal park Abel Tasman

Abel Tasman National Park is een beschermd gebied aan de noordkust van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland, met bossen, stranden en rotsachtige kaaplandtongen. De kustlijn strekt zich over een lang stuk langs Tasman Bay uit en toont granieten formaties, goudkleurig zand en dichte begroeiing tot aan het water.

De regio werd in 1642 gezien door een Europese ontdekkingsreiziger maar bleef grotendeels onbewoond vanuit Europees perspectief. In de 20e eeuw kreeg het gebied een beschermde status en werd het in 1942 officieel tot nationaal park verklaard.

De naam herinnert aan de Nederlandse zeevaarder die deze kust als eerste Europeaan bereikte. Bezoekers vinden nog sporen van Māori-bewoning in beschutte baaien waar visserij en tuinbouw de gemeenschappen onderhielden.

Watertaxi's vertrekken vanuit de kustplaatsen Marahau en Kaiteriteri en brengen reizigers naar verschillende landingsplaatsen langs de kust. Wie wandelingen plant, moet eb en vloed en weersomstandigheden controleren, want sommige delen zijn alleen bij laag water begaanbaar.

Het zeereservaat voor de kust herbergt onderwatergrotten en tunnels waar zeehonden, dolfijnen en pinguïns in hun natuurlijke leefomgeving zwemmen. Snorkelaars en kajakkers komen de dieren vaak van dichtbij tegen in de rustige baaien.

Locatie: Tasman District

Ontstaan: 1942

Hoogte boven de zeespiegel: 440 m

GPS-coördinaten: -40.90003,172.97150

Laatste update: 5 december 2025 om 23:28