Falklandeilanden

De Falklandeilanden bestaan uit meer dan 700 rotsachtige eilanden en eilandjes verspreid over een gebied vergelijkbaar in grootte met Noord-Ierland in de zuidwestelijke Atlantische Oceaan. Twee hoofdeilanden worden gescheiden door de Falklandzee, terwijl kleinere rotsformaties zich uitstrekken over de omringende wateren.

Franse zeevaarders vestigden de eerste permanente nederzetting in 1764 voordat Spanje de controle overnam. Britse strijdkrachten landden in 1833 en claimden het gebied, wat een diplomatiek geschil met Argentinië veroorzaakte dat vandaag de dag voortduurt.

De ongeveer 2.800 inwoners onderhouden een Britse levensstijl met plaatselijke pubs, Anglicaanse kerken en het vieren van koninklijke gelegenheden ondanks de geïsoleerde ligging in de Zuid-Atlantische Oceaan. Schapenteelt heeft gedurende generaties de eilandidentiteit gevormd, terwijl vissers hun bestaan halen uit de omringende wateren.

Regelmatige vluchten vertrekken tweemaal per week vanuit Santiago de Chile via het vliegveld Mount Pleasant, terwijl maandelijkse militaire vluchten het gebied verbinden met het Verenigd Koninkrijk. Cruiseschepen meren aan tussen november en maart en brengen bezoekers naar pinguïnkolonies en historische oorlogssites.

Vijf verschillende pinguïnsoorten broeden op de eilanden, waaronder ongeveer 1.200 koningspinguïns bij Volunteer Point, waardoor deze kolonie de meest toegankelijke in zijn soort is buiten subantarctische gebieden. De wateren rond de archipel bevatten meer dan 220 gedocumenteerde scheepswrakken die drie eeuwen maritieme geschiedenis omspannen.

Ontstaan: 3 januari 1833

Hoofdstad: Stanley

Onderdeel van: South America

Website: https://falklands.gov.fk

GPS-coördinaten: -51.94929,-59.53837

Laatste update: 4 december 2025 om 18:20