Kloster Sankt Andrä Freising

Kloster Sankt Andrä Freising was een benedictijns klooster op de Domberg-heuvel dat als de tweede grootste religieuze structuur naast de Bisschoppelijke Residentie stond. Het complex omvatte slaapzalen voor monniken, een kerk en ondersteunende gebouwen rond een centrale binnenplaats.

De site stamt uit ongeveer 720 toen priester Hugibert een kleine religieuze gemeenschap stichtte. Tegen 770 ontving het een aan Sint-Andries gewijd kerk en werd het een belangrijke geestelijke instelling in de regio.

Het klooster was een centrum van geestelijke geleerheid waar monniken dagelijks deelnamen aan kathedraaaldiensten en manuscripten kopieerden als onderdeel van hun dagelijks werk. Deze activiteiten vormden Freisings religieuze en culturele leven voor eeuwen.

Het voormalige archiefgebouw blijft toegankelijk en bevindt zich ten zuidwesten van het huidige Diocesan Museum. Bezoekers moeten bedenken dat alleen de buitenkant en beperkte binnenbereiken toegankelijk kunnen zijn omdat dit een historische plaats is.

Waar het klooster ooit stond staat nu de Andreas-fontein uit 1697, een herinnering aan de ontbonden gemeenschap die daar eens leefde. Het complex werd in 1803 afgebroken maar de fontein bewaart zijn geheugen op deze heuvel.

Ontstaan: 720

GPS-coördinaten: 48.39900,11.74400

Laatste update: 14 december 2025 om 18:04