Chiesa di Santa Maria del Gradaro

Santa Maria del Gradaro is een Romaanse kerk in Mantua met gewelfde zijbeuken en een houten dak die de akoestische eigenschappen van de eredienstruimte bepalen. Het gebouw bevat meerdere secties geïntegreerd met een aangrenzend klooster dat deel uitmaakt van het complex.

De kerk werd in de dertiende eeuw gebouwd als onderdeel van het religieuze landschap van Mantua. Uitgebreid restauratiewerk dat in 1966 werd voltooid transformeerde het in zijn huidige vorm en integreerde het volledig met het aangrenzende klooster.

De kerk vertoont vijftiende-eeuwse frescos in de absis met vier apostelen in versierde gewaden zittend aan een tafel met vis, brood en wijncalices. Deze geschilderde scènes weerspiegelen de religieuze overtuigingen en kunsttradities van die tijd.

De plaats blijft een actieve gebedsplaats in het Rooms-Katholieke bisdom Mantua en verwelkomt het hele jaar door bezoekers. Het wordt aanbevolen om comfortabele schoenen te dragen en het is verstandig om de openingstijden van tevoren te bevestigen, omdat het gebruik voor religieuze diensten de toegang kan beïnvloeden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende de kloostersectie als concentratiekamp, wat deze religieuze site verbond met Italië's complexe oorlogsverleden. Deze weinig bekende geschiedenis maakt de plaats een weerspiegeling van zowel geloof als historisch lijden op een onverwachte manier.

Locatie: Mantua

Architectuurstijl: Romanesque architecture

Adres: Via Gradaro

GPS-coördinaten: 45.14863,10.80000

Laatste update: 13 december 2025 om 18:05