Oudgriekse theaters getuigen van een ontwikkelde architectonische vaardigheid tussen de 5e en de 3e eeuw v.Chr. Deze gebouwen, gebouwd op hellingen, benutten de natuurlijke topografie om stenen zitplaatsen te creëren en de acoustiek te verbeteren. Ze dienden als locaties voor tragedies en komedies, maar ook als ontmoetingsplaatsen tijdens religieuze festivals en panhellenische spelen. De meeste theaters bevinden zich op het vasteland van Griekenland en de eilanden, met opmerkelijke voorbeelden zoals dat van Epidaurus in Argolis, bekend om zijn uitstekende akoestiek, of het theater van Dionysos in Athene, de bakermat van het westerse theater, waar werken van Aischylos, Sophocles en Euripides werden uitgevoerd. Andere sites liggen rond de oostelijke Middellandse Zee, waaronder Milete in Turkije en Philippi in Noord-Griekenland. Sommige bouwwerken werden in de Romeinse periode aangepast, zoals de Odeon van Herodes Atticus, dat Romeinse architectonische elementen combineerde met behoud van zijn functie als podium. Deze structuren, die tussen de 5.000 en 18.000 toeschouwers konden herbergen, blijven belangrijke overblijfselen van het sociale en culturele leven van het oude Griekenland.
Het Odeon van Herodes Atticus staat op de zuidwestelijke helling van de Acropolis en werd gebouwd in de tweede eeuw na Christus. Dit oude stenen theater laat zien hoe Griekse en Romeinse bouwtraditie met elkaar vervlochten waren. Met plaats voor ongeveer vijfduizend mensen diende het als locatie voor muziekuitvoeringen en toont het Romeinse constructietechnieken zoals het halfronde orkest en het meerverdiepige podiumgebouw. Als onderdeel van deze verzameling oude theaters illustreert het hoe deze structuren als verzamelplaatsen fungeerden en de architectonische kennis van hun tijd weerspiegelden. Tegenwoordig herbergt het nog steeds concerten en theatervoorstellingen in de zomermaanden.
Dit theater aan de zuidflank van de Acropolis was het opvoeringsgebouw voor de drama's van Aeschylus, Sophocles en Euripides in de klassieke periode. De structuur kon oorspronkelijk ongeveer 17.000 toeschouwers herbergen in een halfronde opstelling van stenen zitplaatsen. De resten die vandaag zichtbaar zijn, dateren voornamelijk uit de vierde eeuw voor Christus en latere Romeinse aanpassingen. In deze verzameling van oude theaters in de wereld laat het Theater van Dionysus zien hoe de Grieken hun opvoeringsruimten rechtstreeks in het landschap bouwden en schapen voor dramatische kunst die mensen samenbrachten.
Dit oude theater in Filippi was een belangrijke plaats voor dramatische uitvoeringen in de oudheid. Gebouwd in de natuurlijke hellingsflank, gebruikte het de helling om de akoestiek te verbeteren en kon het enkele duizenden toeschouwers huisvesten. De behouden zitplaatsen en orkestterein tonen de typische kenmerken van Griekse theaterarchitectuur. Binnen deze verzameling van oude theaters ter wereld toont deze site hoe gemeenschappen theaterruimten gebruikten voor uitvoeringen en bijeenkomsten.
Dit theater werd gebouwd in de late 4e eeuw v.Chr. door architect Polykleitos de Jongere en blijft het middelpunt van deze oude plaats. Het toont hoe de Grieken architectuur met het natuurlijke landschap verbonden. Het Theater van Epidaurus herbergt ongeveer 14.000 toeschouwers op 55 rijen stenen zitplaatsen gebouwd in een helling. De akoestiek hier is opmerkelijk en stelt gesproken woorden in staat om van de bovenste rij tot de onderste rij te reiken. De structuur diende religieuze festivals ter ere van Asclepius, de genezingsgod, en is een van de best bewaarde Griekse theaters die vandaag de dag bestaan.
Het Antieke Theater van Delphi is een van de Griekse theaters gebouwd in de 4e eeuw voor Christus dat de vakkundige architectuur toont die zich tussen de 5e en 3e eeuw voor Christus ontwikkelde. Dit theater ligt op een berghelling boven het Heiligdom van Apollo en werd gebouwd met gebruik van het natuurlijk terrein. Het heeft 35 rijen zitplaatsen van kalksteen en kon ongeveer 5 000 toeschouwers herbergen. De helling werd gebruikt om de akoestiek en zichtlijnen te verbeteren. Het theater diende als plek voor muziekwedstrijden tijdens de Pythische Spelen. Vanaf de zitplaatsen kun je over het heiligdom en de omringende bergen kijken.
Dit antieke theater werd gebouwd in Larissa in de 3e eeuw voor Christus met behulp van lokaal marmer. De structuur maakt gebruik van de natuurlijke helling van het terrein om zittrappen te creëren en akoestische eigenschappen te verbeteren. Het theater werd gebouwd voor ongeveer 10,000 toeschouwers en diende als opvoerings- en verzamelplaats voor de gemeenschap, wat het typische architectonische ontwerp van Griekse theaters uit deze periode laat zien.
Dit oude theater van Dodoni werd gebouwd in de 3e eeuw v.Chr. en behoort tot de grootste theaters in deze verzameling van oude Griekse voorstellingsplaatsen. Het kon ongeveer 18000 toeschouwers herbergen verdeeld over 55 rijen en toont de vakkundige architectuur die tussen de 5e en 3e eeuw v.Chr. werd ontwikkeld. Net als andere theaters uit die tijd werd Dodoni in een helling gebouwd en maakte het gebruik van het natuurlijke terrein om stenen zitplaatsen te creeren en de geluidskwaliteit te verbeteren. Het fungeerde als locatie voor tragedies en komedies en diende als verzamelplaats tijdens religieuze festivals en panhellenische spelen.
Dit theater in Maroneia werd in de 4de eeuw v.Chr. in een helling gebouwd. Het vertegenwoordigt de architecturale ontwikkeling van antieke Griekse theaters die tussen de 5de en 3de eeuw v.Chr. ontstonden. Zoals andere theaters in deze collectie gebruikten de bouwers het natuurlijke terrein om stenen zitplaatsen te creeren en de geluidskwaliteit te verbeteren. Het theater kon ongeveer 2500 toeschouwers huisvesten en diende als plek voor dramatische opvoeringen en als verzamelplaats tijdens religieuze festivals.
Het Theater van Miletos neemt een belangrijke plaats in in deze verzameling antieke theaters over de hele wereld. Gebouwd in de 4e eeuw v.Chr., kon deze structuur ongeveer 15.000 toeschouwers herbergen en had een diameter van 140 meter. Het theater werd gebouwd volgens de architecturale principes die kenmerkend waren voor Griekse theaters, hoewel later Romeinse bouwwerktechnieken in het ontwerp werden opgenomen. Het diende als plek voor uitvoeringen van tragedies en komedies, evenals als bijeenkomstruimte tijdens religieuze festivals en publieke vieringen. Vandaag de dag staat het als bewijs van het artistieke en sociale belang dat theaters in de antieke wereld hadden.
Het Thassos Ancient Theatre is een voorbeeld van Griekse theaterarchitectuur uit de 3e eeuw v.C. Met marmeren zitplaatsen en een capaciteit voor ongeveer 2000 toeschouwers diende dit theater als plaats voor dramatische voorstellingen en als verzamelplaats tijdens religieuze festivals, net als veel andere theaters in de antieke wereld. Het toont de vaardigheden van oude bouwmeesters die hellingen gebruikten om zitgebieden aan te leggen en de akoestiek te verbeteren.
Deze Antieke Odeon van Kos in de collectie van antieke theaters van over de hele wereld is een Romeins theater met negen rijen marmeren zitplaatsen en een orkestgebied van 11 meter in doorsnee. Gebouwd tijdens de Romeinse periode, toont het hoe Romeinse bouwmeesters eerdere Griekse theatraalontwerpen aanpasten en modificeerden terwijl zij hun eigen bouwtechnieken toepastten. Het gebouw diende als voorstellingsvenue waar bewoners en bezoekers samen kwamen om toneelstukken te bekijken en deel te nemen aan culturele evenementen. Het blijft bestaan als bewijs van hoe theatrale tradities in het Middellandse-zeegebied voortduurden en zich verder ontwikkelden.
Het Megaron Gyzi is een cultureel centrum gehuisvest in een 17e-eeuws herenhuis op dit eiland. Het bevat collecties van historische foto's en schilderijen die het leven en de geschiedenis van het eiland documenteren. De ruimte brengt de architectuur van het verleden samen met moderne tentoonstellingen, wat aantoont hoe dergelijke plaatsen vandaag de dag helpen geschiedenis te bewaren en te delen.
Het Romeinse Theater van Málaga toont in deze verzameling van oude theaters hoe Romeinse architecten hun eigen bouwmethoden in bestaande landschappen integreerden. Dit theater werd gebouwd in de 1e eeuw voor Christus en staat in het stadscentrum in de buurt van de vesting Alcazaba. Gebouwd uit steen, nam het toeschouwers op voor voorstellingen en openbare bijeenkomsten. De structuur volgt het Romeinse bouwontwerp met zijn karakteristieke bogen en gewelven die het gebouw stabiliseerden.
Het Oude Theater van Segesta dateert van de 3e eeuw v.C. en ligt op Monte Barbaro met uitzicht op de Middellandse Zee. Dit theater vertoont het Griekse bouwkunstwerk dat tussen de 5e en 3e eeuw v.C. werd ontwikkeld. Gebouwd in de berghelling, gebruikte de structuur natuurlijk terrein om stenen zitplaatsen te creeren terwijl de akoestische prestaties werden verbeterd. Het diende als plek voor tragedies en comedies, evenals als bijeenkomstruimte tijdens religieuze festivals en panhelleense spelen.
Het Griekse Theater van Syracuse is een opmerkelijk bouwwerk dat direct uit het kalksteen van de heuvel Temenites in de 5e eeuw voor Christus is uitgehakt. Dit theater toont het vakmanschap van de oude Grieken bij het gebruik van natuurlijk terrein voor constructie. Gelegen in Sicilië diende het als plaats voor tragedies en comedies alsmede voor religieuze festivals. Het theater kon enkele duizenden toeschouwers huisvesten en illustreert de bouwkundige technieken die tussen de 5e en 3e eeuw voor Christus werden ontwikkeld.
Het Antieke Theater van Messene werd gebouwd in de 3e eeuw v.C. en toont de architectonische vaardigheid van Griekse bouwers uit die tijd. Het is in een helling aangebracht en maakt gebruik van het natuurlijke terrein voor stenen zitplaatsen. Resten van het oorspronkelijke toneel blijven zichtbaar. Dit theater diende als plaats voor opvoeringen en als verzamelplaats tijdens religieuze festivals. Het is een van de vele overgebleven antieke Griekse theaters die inzicht geven in het culturele en sociale leven van de oudheid.
Dit oude theater in Bodrum maakt deel uit van een verzameling van theaters uit de antieke wereld en toont hoe de Grieken in de 4e eeuw voor Christus bouwden. Het gebouw werd in een helling gebouwd en kon ongeveer 13.000 toeschouwers herbergen. Het theater combineert Griekse architectuur met Romeinse veranderingen die later werden aangebracht. Het was een plek voor voorstellingen en bijeenkomsten van de mensen die daar leefden.
Dit theater werd rond 168 v.Chr. gebouwd en toont Griekse bouwmethoden die gedurende de oudheid in het oostelijke Middellandse Zeegebied algemeen voorkwamen. Het bouwwerk kon ongeveer 6000 toeschouwers herbergen en diende als belangrijke plek voor voorstellingen en openbare bijeenkomsten. Veel van zijn originele stenen elementen zijn intact gebleven en geven inzicht in de bouwkundige technieken en vakmanschap van die periode.
Het Antieke Theater van Aphrodisias werd in de 1e eeuw voor Christus gebouwd en bood plaats aan ongeveer 8.000 toeschouwers. Dit stenen bouwwerk werd in een helling gebouwd en maakte gebruik van het natuurlijke terrein voor de zitplaatsen. Secties van de oorspronkelijke marmerversiering zijn nog steeds zichtbaar. Dit theater is een voorbeeld van de bouwkundige vaardigheden van de oude Griekse bouwers, die dergelijke venues in heel Griekenland en rond de Oosterse Middellandse Zee bouwden als ruimten voor toneelvoorstellingen en religieuze bijeenkomsten.
Dit theater werd in de 2e eeuw voor Christus in een steile berghelling gebouwd en kon ongeveer 10.000 toeschouwers herbergen. Het toont hoe Griekse bouwers representatieruimten creeerden door gebruik te maken van de natuurlijke helling van het terrein. De zitplaatsen volgen de omtrekken van de berg, en het ontwerp zorgde ervoor dat geluid goed door de ruimte kon reizen. Net als andere oude Griekse theaters herbergde deze plek dramatische voorstellingen en diende als verzamelplaats voor de gemeenschap.
Dit oude theater van Aigeira uit de 3e eeuw v.Chr. ligt op de noordelijke helling van de akropolis. Dit theater maakt deel uit van de verzameling van oude Griekse theaters in de hele wereld, gebouwd tussen de 5e en 3e eeuw v.Chr. Gebouwd op de heuvel, gebruikte deze structuur het natuurlijke terrein om stenen zitplaatsen te creëren en de akoestiek te verbeteren. Het theater diende als plaats voor voorstellingen en als ontmoetingsplaats tijdens religieuze festivals. De stenen zitplaatsen konden ongeveer 3000 toeschouwers herbergen met uitzicht op de Golf van Korinthe.
Het Akrai Theatre is een oud Grieks theater gebouwd op Sicilië in de 3e eeuw voor Christus. Deze plek vertegenwoordigt een belangrijk voorbeeld van Griekse theaterarchitectuur, wat de steenconstructietechnieken van de oudheid aantoont. Het theater werd in de helling gebouwd en maakte gebruik van het natuurlijke terrein om stenen zitplaatsen te creëren en de geluidskwaliteit te verbeteren. Het diende als plaats voor dramatische voorstellingen en als verzamelruimte voor de lokale gemeenschap. De structuur beschikt over negen rijen zitplaatsen gerangschikt in sectoren, waardoor toeschouwers tussen verschillende secties kunnen bewegen.
Het Theater van Assos werd in de 3e eeuw v.Chr. gebouwd en kijkt uit op de Egeïsche Zee. Deze structuur toont de bekwame Griekse architectuur die tussen de 5e en 3e eeuw v.Chr. werd ontwikkeld. Het theater heeft 20 rijen zitplaatsen en kon ongeveer 5000 mensen bevatten. Het diende als plaats voor voorstellingen en religieuze bijeenkomsten, vergelijkbaar met andere oude Griekse theaters in het oostelijk Middellandse gebied.
Het Theater van Metaponto stamt uit de 4e eeuw v.Chr. en toont hoe oude Grieken hun voorstellingsruimtes in het natuurlijk terrein bouwden. De stenen zitplaatsen zijn verdeeld door gangen, en archeologische vondsten geven aan dat hier regelmatig voorstellingen en ceremonies plaatsvonden. Dit theater maakt deel uit van de bredere verzameling oude Griekse theaters die tussen de 5e en 3e eeuw v.Chr. werden gebouwd, die dienden als plaatsen voor toneelstukken, komedies en religieuze vieringen.
Het antieke Theater van Sparta toont het vakmanschap uit de klassieke periode van het oude Griekenland. De stenen structuur bewaart originele zitgedeelten en funderingsmuren uit deze tijd. Dit theater hoort bij de verzameling van antieke Griekse theaters, die werden gebouwd tussen de 5e en 3e eeuw voor Christus. Deze structuren werden in hellingen gebouwd en gebruikten het natuurlijke terrein voor stenen zitplaatsen en beter geluid. Ze dienden als locaties voor tragedie- en komedievoorstellingen, en als verzamelplaatsen tijdens religieuze festivals en spelen.
Het Antieke Theater van Argos maakt deel uit van een verzameling van antieke Griekse theaters die tussen de 5e en 3e eeuw v.Chr. werden gebouwd. Het staat dicht bij de oude agora met in steen uitgehouwen zitplaatsen die ongeveer 20.000 toeschouwers konden herbergen tijdens klassieke voorstellingen. Deze theaters werden op hellingen gebouwd en gebruikten het natuurlijke terrein om stenen zitplaatsen te creëren en de geluidskwaliteit te verbeteren. Ze dienden als plaatsen voor tragedies en comedies, evenals als verzamelplaatsen tijdens religieuze festivals en panhelleense spelen.
Het Theater van Sicyon toont de bouwvaardigheid van de oude Grieken. Dit theater werd tussen de 5e en 3e eeuw voor Christus in een helling gebouwd en maakte gebruik van het natuurlijke terrein voor stenen zitplaatsen en betere akoestiek. De plek herbergde tragedies en komedies en was ook een verzamelplaats tijdens religieuze festivals. De resterende stenen zitgedeelten en orkesterruimte laten het vakmanschap van de bouwers zien.
Het Oude Theater van Eretria is een ruimte waar Griekse gemeenschappen zich verzamelden voor dramatische voorstellingen, muziek en religieuze vieringen. Gelegen op het eiland Euboea, vertoont deze stenen structuur typische theaterelementen zoals uitgesneden zitplaatsen, een orkestercirkel en resten van het oude scenebouw. Gebouwd tussen de 5e en 3e eeuw voor Christus, toont het hoe bouwers het heuvelachtige terrein gebruikten om zitplaatsen aan te leggen en de akoestiek van de ruimte te verbeteren. Het theater weerspiegelt de bouwkundig vermogen en het cultureel belang van voorstellingen in de oude Griekse samenleving.
Het Theater van Ambracia is een Grieks theater uit de 3de eeuw v.Chr. dat in een natuurlijke helling werd gebouwd en ongeveer 3.000 toeschouwers kon huisvesten. De bewaarde overblijfselen omvatten delen van het orkest, het bouwwerk van het podium en stenen zitrijenrijen, die de typische constructiemethoden van de oude Griekse theaterarchitectuur demonstreren. Dit theater is een van de belangrijke overblijfselen van het oude Griekse leven en toont het vakmanschap dat tussen de 5de en 3de eeuw v.Chr. werd ontwikkeld.