Wat te zien rondom Versailles

De Appartements de Napoléon III in het Louvre presenteren de bewaard gebleven vertrekken van de Franse keizer met hun originele 19e-eeuwse inrichting. De kamers tonen meubels, schilderijen en wandtapijten in de stijl van het Tweede Keizerrijk, gemaakt tussen 1852 en 1870 tijdens het bewind van Napoleon III. Deze ruimtes in de noordvleugel van het paleis dienden als officiële ontvangzalen van de Minister van Staat en illustreren de decoratieve smaak van het tijdperk met verguld stucwerk, kroonluchters en uitgewerkte textielen. Het bezoek aan deze appartementen biedt inzicht in de hofrepresentatie tijdens het Tweede Keizerrijk.

Het Musée Rodin toont sculpturen en tekeningen van Auguste Rodin in een 18e-eeuws herenhuis met tuinen. De collectie omvat meer dan 6.800 sculpturen, waaronder De Denker en De Kus, samen met gipsmodellen, bronzen afgietsels en persoonlijke bezittingen van de beeldhouwer. Het museum bewaart ook werken van Camille Claudel en schilderijen uit Rodins persoonlijke collectie, inclusief stukken van Van Gogh en Renoir. De tuin beslaat drie hectare en toont monumentale bronzen sculpturen zoals De Hellepoort en De Burgers van Calais.

Het Hameau de la Reine is een gehucht met landelijke gebouwen, moestuinen en stallen dat tussen 1783 en 1786 in het Park van Versailles werd gebouwd als privétoevluchtsoord voor koningin Marie Antoinette. Het complex omvat twaalf huizen, waaronder een werkende boerderij, een molen, een duiventil en het Huis van de Koningin. Dit gehucht stelde Marie Antoinette in staat om te ontsnappen aan het hofleven en een geïdealiseerde versie van het plattelandsleven te ervaren. De gebouwen werden ontworpen in Normandische stijl en gerangschikt rond een kunstmatig meer. Deze creatie illustreert de late 18e-eeuwse voorkeur voor pastorale idealen binnen de context van koninklijke residenties.

Het Musée Gustave Moreau was de woning en het atelier van de symbolistische schilder Gustave Moreau. Het herbergt nu meer dan 1300 schilderijen en 5000 tekeningen van de kunstenaar, samen met persoonlijke voorwerpen die zijn creatieve proces en artistieke visie documenteren. De collecties worden tentoongesteld in de oorspronkelijke kamers waar Moreau woonde en werkte.

Het Musée Albert-Kahn ligt in Boulogne-Billancourt aan de rand van Parijs en bewaart de nalatenschap van bankier en filantroop Albert Kahn. De tuinen strekken zich uit over vier hectare en tonen verschillende landschapsstijlen: een Japanse tuin met vijvers en bruggen, een Franse tuin met geometrische perken, een Engelse tuin en een Vogezenbos. Het museum toont de Archives de la Planète, een verzameling van meer dan 72.000 autochrome foto's en 183 uur filmmateriaal gemaakt tussen 1909 en 1931 in meer dan 50 landen. Deze documenten vormen een belangrijk getuigenis van het begin van de 20e eeuw en vullen de rondleiding door de historische tuinen aan.

Het Parc de Sceaux is een 17e-eeuwse Franse tuin met geometrische patronen, waterbekkens en een kanaal van een kilometer lang. Dit landgoed van enkele honderden hectare, ontworpen door André Le Nôtre, toont de kenmerken van klassieke Franse tuinarchitectuur. Het Château de Sceaux, dat het complex domineert, herbergt nu het Museum van Île-de-France. De uitgestrekte gazons, lanen en waterspelen bieden inzicht in landschapsontwerp tijdens het bewind van Lodewijk XIV.

Het Château de Malmaison bewaart de originele interieurdecoratie uit het Eerste Keizerrijk met meubels en kunstverzamelingen uit de tijd van Napoleon Bonaparte en Joséphine. De voormalige residentie van het keizerlijke paar toont kamers die zijn gerestaureerd volgens historische documenten, waaronder het werkkabinet van de Keizer, de muzieksalon van de Keizerin en de bibliotheek. De tentoongestelde schilderijen, sculpturen en decoratieve objecten komen grotendeels uit de persoonlijke verzamelingen van de keizerlijke familie en documenteren de kunstsmaak van dit tijdperk in de Franse geschiedenis.

Het Domaine National de Marly-le-Roi bewaart de overblijfselen van het koninklijk paleis dat Lodewijk XIV eind 17e eeuw liet bouwen als privé toevluchtsoord. Het terrein omvat de terrastuinen die oorspronkelijk twaalf paviljoens omringden, evenals resten van het hydraulische systeem dat water uit de Seine pompte voor de fonteinen en waterpartijen. De geometrische terrassen strekken zich uit langs de helling en tonen de tuinontwerpen van die periode. Het domein stelt bezoekers in staat de indeling van een koninklijk buitenverblijf uit het Ancien Régime te begrijpen, hoewel de oorspronkelijke gebouwen grotendeels werden afgebroken na de Revolutie.

Het Musée Maurice Denis Le Prieuré bevindt zich in een gebouw uit de 12e eeuw dat kunstenaar Maurice Denis in 1914 verwierf en verbouwde tot zijn woning en atelier. Het museum presenteert meer dan 4000 werken van Denis en kunstenaars van de Nabis-beweging, waaronder schilderijen, tekeningen en gebrandschilderde ramen die deze stroming van het Franse symbolisme documenteren. De zalen bewaren het oorspronkelijke meubilair en tonen de decoratieve ensembles die Denis voor religieuze en particuliere opdrachtgevers creëerde. De tuin combineert middeleeuwse structuren met door Denis toegevoegde elementen.

Het Château d'Écouen, gebouwd in de 16e eeuw, herbergt het Nationaal Museum van de Renaissance met een collectie van ongeveer 3.000 kunstwerken, waaronder meubels, keramiek, textiel en wandtapijten. Dit kasteel ten noordoosten van Versailles werd tussen 1538 en 1555 gebouwd voor Anne de Montmorency, connétable van Frankrijk, en behoort tot de beste voorbeelden van Franse renaissancearchitectuur. De collecties documenteren de artistieke productie en het hofleven tijdens de Renaissance in Europa aan de hand van alledaagse voorwerpen, liturgische stukken en decoratieve kunsten uit verschillende landen.

Het museum documenteert de geschiedenis van de Franse monarchie met 60.000 kunstwerken uit de 17e en 18e eeuw. Deze collectie omvat schilderijen, sculpturen, meubels en decoratieve objecten die het hofleven onder de Franse koningen weergeven. Het Musée national des Châteaux de Versailles et de Trianon bewaart werken van kunstenaars als Hyacinthe Rigaud, Charles Le Brun en François Boucher, evenals historische portretten van de koninklijke familie en de hofadel. De collecties illustreren de politieke en artistieke ontwikkeling van Frankrijk tijdens de regeerperiodes van Lodewijk XIV, Lodewijk XV en Lodewijk XVI.

Dit kleine paleis in het park van Versailles werd tussen 1762 en 1768 gebouwd door architect Ange-Jacques Gabriel voor Lodewijk XV, die het opdroeg aan zijn minnares Madame de Pompadour. Na haar dood schonk de koning het landgoed aan Madame du Barry voordat Lodewijk XVI het aanbood aan Marie Antoinette, die er haar privétoevluchtsoord van maakte. Het Petit Trianon belichaamt de principes van het Franse neoclassicisme met zijn kubische architectuur, Korinthische pilasters en verfijnde symmetrie van de gevels. De binnenvertrekken bewaren de originele achttiende-eeuwse decoratie, inclusief mechanische systemen die het mogelijk maakten tafels vanuit lagere verdiepingen omhoog te brengen. Marie Antoinette liet een Engelse tuin aanleggen en de Liefdetempel en het theater bouwen, waar zij zelf in voorstellingen speelde. Het paleis illustreert de overgang van hoofetiquette naar een meer privé levensstijl aan de vooravond van de Franse Revolutie.

Het Musée Lambinet bewaart collecties regionale kunst, historisch meubilair en voorwerpen die de geschiedenis van Versailles documenteren in een 18e-eeuws herenhuis. Het museum toont schilderijen, beeldhouwwerken en decoratieve kunsten uit de regio, samen met meubels en alledaagse voorwerpen die het leven in Versailles van de 17e tot de 19e eeuw illustreren. De zalen tonen porselein uit de manufactuur van Sèvres, textiel en persoonlijke bezittingen van voormalige bewoners. Het gebouw zelf, een typisch voorbeeld van Versaillese stadsarchitectuur, verrijkt het bezoek door zijn historische interieurs en tuin.

Het Musée de Port-Royal-des-Champs bevindt zich in de gebouwen van een voormalige cisterciënzerabdij en documenteert de geschiedenis van het jansenisme in de 17e eeuw. Dit museum presenteert tentoonstellingen over de religieuze gemeenschap van Port-Royal, haar intellectuele bijdragen aan de Franse theologie en de controverses met de katholieke kerk. De collectie omvat historische documenten, schilderijen, sculpturen en liturgische voorwerpen die het leven van de nonnen en geleerden verbonden aan de abdij illustreren. Het museum vult het bezoek aan de ruïnes van de abdij en haar tuinen aan, die de spirituele betekenis van deze plaats in de Franse religieuze geschiedenis tonen.

Het Château de Monte-Cristo is het landhuis dat Alexandre Dumas voor zichzelf liet bouwen in 1846 in Le Port-Marly. De schrijver, toen op het hoogtepunt van zijn succes, ontwierp een neogotische residentie met torens, erkers en rijk versierde gevels. Het landgoed omvat het hoofdkasteel, het Château d'If (een apart werkkabinet in Engelse stijl) en een park met grotten en waterpartijen. Dumas bewoonde het pand slechts enkele jaren voordat financiële moeilijkheden hem dwongen het in 1849 te verkopen. Tegenwoordig herbergt het kasteel een museum gewijd aan het leven en werk van de auteur, met manuscripten, eerste edities en persoonlijke bezittingen.

Het Musée Promenade de Marly Machine presenteert de geschiedenis van de hydraulische machine van Marly uit de 17e eeuw, die water uit de Seine hief en transporteerde om de fonteinen van het Paleis van Versailles en de tuinen van Marly over meerdere kilometers te voeden. De tentoonstelling toont maquettes, plattegronden en documenten van deze technische installatie, die bestond uit veertien waterraderen, tweehonderd pompen en een systeem van aquaducten. Bezoekers ontdekken hoe deze monumentale constructie tussen 1681 en 1682 werd gebouwd om te voldoen aan de enorme waterbehoefte van de koninklijke residenties.

Het Arboretum de Chèvreloup beslaat 80 hectare en herbergt meer dan 2.500 boomsoorten uit vijf continenten, waaronder tal van zeldzame exemplaren. Deze botanische instelling werd in 1927 opgericht en dient als onderzoekslocatie van het Muséum national d'Histoire naturelle. Het arboretum bewaart genetische collecties van eiken, appelbomen en andere geslachten en draagt bij aan het behoud van bedreigde soorten. De collectie omvat bomen uit gematigde klimaten van Europa, Azië en Noord-Amerika, evenals naaldbomen en loofbomen uit diverse botanische families. Bezoekers kunnen over gemarkeerde paden lopen door thematisch georganiseerde gebieden en kennismaken met wetenschappelijk werk over plantendiversiteit.

Het Musée de la Grande Guerre in Meaux bewaart een uitgebreide collectie over de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog met meer dan 65.000 voorwerpen, waaronder militaire uitrusting, uniformen, wapens en persoonlijke bezittingen van soldaten. De collectie documenteert het dagelijks leven aan het front en de technologische en maatschappelijke veranderingen tijdens de oorlog. Gelegen ongeveer 45 kilometer ten oosten van Versailles, vormt dit museum een aanvulling op de historische sites van de regio door zijn presentatie van de Franse geschiedenis van het begin van de 20e eeuw.

De Opéra royal de Versailles is het belangrijkste muziektheater van het Kasteel van Versailles en biedt plaats aan 712 personen. Het interieur heeft decoraties van verguld hout en marmer en werd gebouwd onder leiding van architect Ange-Jacques Gabriel voor het huwelijk van de Dauphin Louis met Marie-Antoinette in 1770. Dit theater vertegenwoordigt een opmerkelijk voorbeeld van de Franse theaterarchitectuur uit de 18e eeuw en organiseert nog steeds opera-uitvoeringen en concerten.

Deze middeleeuwse medische voorziening diende voor de behandeling van mensen met lepra en bevindt zich in Beauvais, ongeveer 80 kilometer ten noorden van Versailles. Het gebouw toont de typische architectuur van hospitalen uit deze periode en biedt inzicht in de sociale en medische geschiedenis van de Middeleeuwen. De Maladrerie Saint-Lazare illustreert de organisatie van de gezondheidszorg vóór de Renaissance en vult de historische getuigenissen van de regio aan met een aspect van het dagelijkse leven buiten de koninklijke residenties.

Parc Monceau is een 18e-eeuws park van negen hectare (22 acres) in Parijs met antieke zuilen, een klassieke rotonde, Romeinse standbeelden en een waterbekken. Oorspronkelijk aangelegd als privétuin voor de hertog van Chartres, verenigt het park architectonische elementen uit verschillende periodes en stijlen. De Korinthische zuilen zijn afkomstig van het geplande mausoleum van Hendrik II, terwijl de rotonde diende als voormalig tolhuis van de Muur der Pachters-Generaal. Het park bevat verschillende sculpturen van Franse componisten en schrijvers en ligt in het 8e arrondissement nabij de Champs-Élysées en het kasteel van Versailles.

Deze ronde marmeren tempel uit de 18e eeuw verrijst in het park van Versailles binnen een landschappelijke tuin. De Korinthische zuilen omringen een replica van Bouchardons sculptuur die Cupido voorstelt terwijl hij zijn boog snijdt uit de knots van Hercules. Gebouwd in 1778 door Richard Mique voor Marie-Antoinette, maakt de tempel deel uit van het Hameau de la Reine en weerspiegelt de romantische smaak van de koningin voor Engels tuinontwerp. De structuur combineert klassieke architectuur met de natuurlijke omgeving en biedt een toevluchtsoord binnen de uitgestrekte terreinen van het paleis.

Het Parc Balbi werd in de 18e eeuw onder koning Lodewijk XVI aangelegd en ligt in het centrum van Versailles. Het park combineert Frans tuinontwerp met elementen uit de late monarchie. Bezoekers vinden hier geometrisch aangelegde bedden, waterpartijen en beelden uit de koninklijke periode. Het terrein vult de historische tuinen van de regio aan en toont de ontwikkeling van landschapsontwerp in het pre-revolutionaire Frankrijk. Het park diende oorspronkelijk als particuliere groene ruimte en werd later opengesteld voor het publiek.

Deze gotische kathedraal werd gebouwd tussen 1194 en 1220. Ze beschikt over 176 gebrandschilderde ramen met in totaal 2.600 vierkante meter glaskunst uit de 12e en 13e eeuw, wat een van de meest volledige verzamelingen middeleeuwse gebrandschilderde ramen in Europa vormt. De kathedraal toont de kenmerken van de Franse gotische architectuur met haar twee verschillend ontworpen torens, het dwarsschip en de drie portalen aan de westelijke gevel. Het noordelijke roosvenster bereikt een diameter van 13 meter. De crypte uit de 11e eeuw onder het hoofdschip is een van de grootste in Frankrijk en bewaart overblijfselen van eerdere Romaanse bouwwerken.

Dit museum is gewijd aan de geschiedenis van bedrukte katoenen stoffen uit de 18e eeuw en toont de collectie van de manufactuur Oberkampf, opgericht in Jouy-en-Josas in 1760. De permanente tentoonstelling presenteert originele drukplaten van hout en koper samen met enkele duizenden stofstalen die in de fabriek werden geproduceerd. Toile de Jouy kenmerkt zich door eenkleurige motieven op een lichte achtergrond met landelijke taferelen, historische gebeurtenissen of exotische voorstellingen. Het museum bevindt zich in het 19e-eeuwse Château de l'Églantine en documenteert de technische processen van stoffenproductie en het economische belang van de manufactuur voor de regio.

Het museum herbergt meer dan 400 poppen uit verschillende periodes, waaronder handgemaakte exemplaren en industrieel geproduceerde stukken die de ontwikkeling van de poppenfabricage documenteren van traditionele ambachtelijke technieken tot moderne massaproductie en inzicht bieden in de materiële cultuur van de kindertijd.

Het landgoed La Vallée Aux Loups strekt zich uit over meerdere hectaren en bewaart de literaire erfenis van François-René de Chateaubriand, die hier tussen 1807 en 1818 woonde. Deze historische residentie toont kamers waar de schrijver zijn Mémoires d'outre-tombe componeerde, met origineel meubilair en persoonlijke voorwerpen. Het park omvat een arboretum met verschillende honderden boomsoorten, waaronder zeldzame exemplaren die Chateaubriand zelf uit diverse landen meebracht. Het domein herbergt ook een rozentuin met meer dan duizend variëteiten en biedt wandelpaden door een landschap dat de verbinding tussen literatuur en natuur in het begin van de negentiende eeuw illustreert.

Het Musée des Avelines presenteert schilderijen en sculpturen van regionale kunstenaars en documenten over de geschiedenis van Saint-Cloud en omgeving. De collectie omvat werken van de 17e eeuw tot heden en illustreert de artistieke ontwikkeling van de regio ten westen van Parijs. Dit museum bewaart historische getuigenissen van de stad, waaronder herinneringen aan het voormalige Château de Saint-Cloud, dat in de 19e eeuw als residentie van Franse heersers diende en tijdens de Frans-Duitse Oorlog werd verwoest.