Treinstations van over de hele wereld geselecteerd om hun architectuur. Deze gebouwen vertegenwoordigen verschillende periodes en stijlen, van neorenaissance tot hedendaagse ontwerpen. Sommige zijn versierd met koepels, glazen luifels, sculpturen en fresco's, terwijl andere moderne staal- en glasstructuren gebruiken. Deze gebouwen combineren functionaliteit met architecturale kwaliteit, zoals het Centraal Station van Antwerpen met zijn gelaagde niveaus of het Chhatrapati Shivaji Terminus in Mumbai met zijn Victoriaanse details.
Treinstation met een 67 meter hoge koperen koepel en een monumentale klok. Het gebouw bevat glas-in-loodramen en porseleinen decoraties.
Neo-Renaissance gebouw met kenmerkende kloktoren. De gevels hebben rode baksteen en natuurstenen ornamenten.
Eclectisch gebouw met een koepel van glas en staal, gebouwd op drie spoorweg niveaus. De gevel combineert steen en marmer.
Tweede Imperium gebouw met een gevel van 250 meter lang en een centrale hal met glazen dak. Eerste treinterminal van Parijs.
Station met 44 perrons op twee niveaus, plafond gedecoreerd met sterrenbeelden. Het hoofdgebouw bestaat uit kalksteen.
Belangrijkste treinstation van Egypte, geopend in 1892, met neo-moorse architectuur. Het gebouw heeft drie verdiepingen en bedient 11 spoorlijnen.
Station in Victoriaans-neogotische stijl met elementen uit traditionele Indiase architectuur. De gevels zijn voorzien van beelden en rijkelijke decoraties.
Negentiende-eeuwse metalen structuur met een glazen overkapping van 152 meter. De grote hal herbergt een tropische tuin met palmbomen.
Het stationsgebouw combineert Mogolische, Indo-Islamitische architectonische stijlen. De koepels en minaretten bepalen de rood-witte baksteengevel.
Dit Victoriaanse station heeft een glazen en smeedijzeren zaal en een gevel van rode baksteen. Binnen bevindt zich ook een luxe hotel.
De centrale hal toont 20.000 azulejos die de Portugese geschiedenis illustreren. Het gebouw in Franse stijl omvat drie verdiepingen.
Dit moderne station ontworpen door architect Santiago Calatrava vervangt het oude gebouw. De glas- en staalconstructie vormt een 160 meter lange overkapping.
Dit Vlaams renaissancestijl gebouw ontworpen door George Troup beschikt over mozaïeken, glas-in-loodramen en een klokkentoren. Het station is bekleed met basalt en kalksteen blokken.
Neorenaissance gebouw, gebouwd op drie kunstmatige eilanden in 1889. Het station strekt zich uit over zes niveaus en vijftien perrons, dat dagelijks meer dan 250.000 reizigers bedient.
Dit moderne station maakt gebruik van traditionele materialen zoals hout en glas. De massieve, trommelvormige poort Tsuzumi-mon markeert de hoofdingang.
Dit Beaux-Arts stijl station is 70 meter hoog. Het telt 18 verdiepingen en beslaat een oppervlakte van 46.000 vierkante meter. De Ford Motor Company heeft het in 2022 gerenoveerd.
Dit houten station is in rood en roomkleur geverfd en toont traditionele Thaise architectuur. Het koninklijk paviljoen bevindt zich op perron nummer 1.
Dit Duits neorenaissance-stijl station ligt aan de Aziatische oever van de Bosporus. Het gebouw, gebouwd op palen, is 110 meter lang.
Dit vijf verdiepingen tellende station biedt 14 perrons voor regionale en langeafstandstreinen. Het glas- en metaalgebouw bedient dagelijks 300.000 reizigers.
Dit uit roze graniet gebouwde station, ontworpen door Eliel Saarinen, combineert jugendstil en classicisme. De grote hal beschikt over een groot glazen dak en beelden van Emil Wikström.
Het grootste station van Europa naar aantal reizigers, gebouwd in 1864 met een monumentale gevel versierd met standbeelden die de bediende steden voorstellen.
Dit station in Franse stijl heeft 13 perrons en een gevel van 708 meter lang. Het gebouw heeft een grote koepel en een klok boven de hoofdingang.
Dit monumentale station van staal en marmer biedt 24 sporen. Het gebouw heeft vijf schepen met arcades en een 200 meter brede gevel.
De vier stations van de Hungerburgbahn kabelbaan in Innsbruck zijn ontworpen door architect Zaha Hadid met vloeiende vormen in glas en wit beton.
De koperen koepel van dit station bereikt een hoogte van 51 meter. De staalconstructie is begin 20e eeuw vervaardigd door het bedrijf Eiffel.
Het station, gebouwd in 1896, heeft een neorenaissance gevel. De grote hal heeft fresco's en glas-in-loodramen aan het plafond.
Dit station was tot 2007 de belangrijkste Eurostar terminal die verbindingen met Parijs en Brussel bood, voordat het verhuisde naar St Pancras.
Dit in 1900 gebouwde station onderscheidt zich door zijn 64 meter hoge klokkentoren en zijn restaurant Le Train Bleu, dat is versierd met muurschilderingen.
Ottomaans stationsterminal uit 1890 met Europese en oosterse architectonische elementen, historisch eindpunt van de Oriënt-Express vanuit Parijs.
Station ontworpen door Daniel Burnham in 1907, met tongewelven van 29 meter hoog en een hal van 29.000 vierkante meter.