De mooiste historische en natuurlijke bezienswaardigheden van Jordanië

Deze oude stad uit de 4e eeuw v.Chr. werd direct in rode zandsteenkliffen uitgehouwen door de Nabateeërs. De in steen gekapte monumenten dienen als tempels, koninklijke graven en schatkamers. Petra verrijst tussen smalle kloven en open valleien in het zuiden van Jordanië. Bezoekers komen binnen via de Siq, een natuurlijke rotsspleet die zich over meer dan een kilometer uitstrekt. Aan het eind van deze doorgang verschijnt de gevel van de Schatkamer met zijn Corinthische zuilen. Vanuit hier controleerden de Nabateeërs de handelsroutes tussen Arabië, Egypte en Syrië. Later kwamen toevoegingen van Romeinse, Byzantijnse en islamitische bouwers. De meeste structuren werden uit de natuurlijke zandsteen gehouwen, waarvan de kleuren variëren van roze en oranje tot violet.

Dit natuurreservaat volgt de loop van de rivier Mujib, die diepe kloven heeft uitgesleten in rode rotsformaties. De wanden rijzen tot 1000 meter op en omlijsten een pad dat afdaalt van het hoogland naar de Dode Zee. Water heeft over duizenden jaren smalle doorgangen en poelen gevormd, waar wandelaars door de stroming bewegen. Vogels nestelen in de rotswanden terwijl wilde geiten op de richels klimmen. Deze kloof verbindt het hoogland van Jordanië met zijn diepste laagte.

Deze berg rijst 710 meter boven zeeniveau uit ten westen van Madaba. Volgens de christelijke traditie stond Mozes hier en zag het Beloofde Land voor zijn dood. De plek bewaart overblijfselen van Byzantijnse kerken uit de 4e eeuw. Vanaf de top reikt het uitzicht over de Jordaanvallei richting Jeruzalem en de Dode Zee. Archeologen ontdekten mozaïeken in de ruïnes die bijbelse scènes tonen. Pelgrims bezoeken deze plaats sinds de vroegchristelijke tijd. Een moderne kapel staat naast de oude fundamenten. De wind waait hier vaak krachtig over de kale hellingen.

Deze woestijn van rood zand ligt ten zuiden van de oude handelsroutes en toont kliffen die 500 meter de lucht in rijzen. Canyons snijden door het gesteente, waar de wind natuurlijke bogen en stenen torens heeft gevormd. Bedoeïenenkampen staan tussen de duinen. Rotstekeningen op de wanden vertellen van karavanen die hier eeuwen geleden doortrokken. Het licht verandert gedurende de dag en kleurt de zandsteen van oranje tot violet.

Dit waterlichaam ligt 430 meter onder de zeespiegel, met een zoutconcentratie van 34 procent. De Dode Zee vormt een natuurlijke grens tussen Jordanië en Israël. De hoge zoutdichtheid zorgt ervoor dat badgasten aan de oppervlakte drijven zonder te hoeven zwemmen. De kustlijn toont witte zoutafzettingen die glinsteren in het zonlicht. Het omringende woestijnlandschap oogt droog en kaal. Het water voelt olieachtig aan en laat zoutkristallen achter op de huid. Bezoekers komen hier om de ongewone badervaring uit te proberen en de mineraalrijke wateren te ervaren die sinds bijbelse tijden bekend zijn.

Dit reservaat strekt zich uit over bergen, valleien en woestijnen ten zuiden van Tafilah en behoudt een van de meest diverse ecosystemen van Jordanië. Het landschap varieert van zandsteenkliffen tot diepe wadis waar acaciabomen tussen de rotsen groeien. Wandelpaden gaan door verschillende vegetatiezones, van hooglandwouden tot droge woestijnhellingen, en verbinden oude stenen dorpen met uitkijkpunten over de Riftvallei.

Deze stad bewaart een Romeins theater uit de 2de eeuw met plaats voor 6000 mensen en een citadel op een heuvel waar bouwwerken van het Neolithicum tot de Ottomaanse periode de lagen van de Jordaanse geschiedenis tonen. Amman ligt verspreid over meerdere heuvels, waar oude straten en moderne wijken door elkaar lopen. De ruïnes van de citadel kijken uit over de valleien, terwijl het theater in een natuurlijke helling is uitgegraven. De straten kronkelen door markten, moskeeën en overblijfselen van Romeinse nederzettingen, die het verhaal vertellen van langdurige bewoning op dit kruispunt tussen woestijn en hoogland.

Deze stad bevat Romeinse monumenten uit de 1e eeuw, waaronder de Boog van Hadrianus, twee theaters, de Tempel van Artemis en een ovaal plein omringd door zuilen. De geplaveide straten leiden door een uitgestrekt gebied waar religieuze complexen, openbare baden en marktpleinen elkaar opvolgen. Bezoekers lopen onder stenen bogen door en volgen de sporen van Romeinse bouwkunst. De plek toont hoe een antieke provinciestad werkte, met waterkanalen, winkels en religieuze gebouwen. Culturele evenementen vinden plaats in de antieke theaters tijdens de zomermaanden.

Deze havenstad aan de Rode Zee biedt toegang tot koraalriffen en gezonken schepen langs de Jordaanse kust. Aqaba verbindt het erfgoed van de regio met de warme wateren die duikers en snorkelaars aantrekken. De stad dient als zuidelijk vertrekpunt voor reizen door Jordanië en als toegangspoort tot de onderwaterlandschappen van de Golf van Aqaba.

Deze stad ten zuiden van Amman bewaart de beroemde kaart van Madaba, een vroeg-Byzantijns vloermozaïek uit de zesde eeuw in de Sint-Georgekerk, dat een geografische weergave van het Midden-Oosten toont met Jeruzalem in het centrum en erkend wordt als de oudst bewaard gebleven cartografische afbeelding van Palestina, samen met andere mozaïekkerken en de Grieks-orthodoxe traditie van de plaats.

Deze archeologische vindplaats ligt op een heuvel in het noorden van Jordanië en bewaart de overblijfselen van Gadara, een stad uit Hellenistische en Romeinse tijden. Umm Qais toont straten met zuilen, theaters gebouwd van zwart basalt, grafplaatsen en een Ottomaans dorp dat op de oude fundamenten is opgericht. Vanaf de heuvels zie je drie landen tegelijk: de Jordaanse vlakten, de Syrische hoogvlakten en de Israëlische gebieden. De ruïnes staan tussen olijfgaarden en open velden. Het theater, met zijn rijen donkere steen, kijkt uit over de vallei. Langs de oude wegen liggen omgevallen zuilen en kapitelen van kalksteen. Bij de ingang huisvesten de stenen muren van het Ottomaanse gehucht nu een klein museum.

Deze kruisvaardersvestiging uit de 12e eeuw verheft zich op een heuvel boven de stad Kerak. Het bouwwerk van donker steen bewaart een doolhof van tunnels, gewelfde doorgangen en verdedigingswerken. Dikke muren omgeven brede binnenplaatsen waar soldaten en bewoners ooit leefden. Vanaf de hogere terrassen kijk je uit over het omringende hoogland en de Dode Zee in de verte. Het complex verenigt bouwstijlen van kruisvaarders, Ajjoebieden en Mamelukken. Bezoekers lopen door ondergrondse gangen die naar opslagruimten en wachtposten leiden. De vestiging staat als bewijs van middeleeuwse oorlogvoering en culturele uitwisseling tussen Oost en West in deze streek van Jordanië.

Deze thermale bronnen liggen in de bergen ten zuidwesten van Madaba, waar heet water uit de rots opwelt en over meerdere niveaus naar beneden stroomt. Het water bereikt temperaturen van ongeveer 60 graden Celsius en verzamelt zich in natuurlijke poelen tussen rotsen en palmbomen. Bezoekers gebruiken de poelen om te baden, en het warme water voedt kleine watervallen. De bronnen zijn omgeven door droog berglandschap, en de toegang volgt een weg door droge valleien. Hotels in de buurt maken gebruik van het thermale water.

Deze woestijnkastelen uit de 7e en 8e eeuw zijn bouwwerken die door de Omajjaden-dynastie werden opgetrokken in de oostelijke steppe van Jordanië. Qasr Amra bewaart fresco's met afbeeldingen van hofleven en jachttaferelen op de muren van een voormalig badhuis. Qasr Kharana toont de vorm van een vierkant fort met twee verdiepingen en kamers rondom een centrale binnenplaats. Qasr al-Azraq werd gebouwd uit zwart basalt en diende in de loop der tijd als karavanserai, Romeins fort en later als basis tijdens de Arabische Opstand. De gebouwen liggen verspreid over het droge landschap tussen Amman en de Iraakse grens, omgeven door grindvlaktes en lage struiken. Sommige muren dragen nog sporen van stucwerk en mortel, andere zijn getekend door wind en zon.

Deze tempel uit het jaar 162 na Chr. staat op de citadel van Amman en toont zes zuilen van 13 meter hoog. Fragmenten van een monumentaal beeld liggen nog tussen de ruïnes. De Romeinen bouwden de structuur tijdens het bewind van Marcus Aurelius als onderdeel van het forum van het oude Philadelphia. De zuilen steken uit boven de moderne stad en markeren een van de hoogste punten van de hoofdstad.

Deze oude weg verbindt Amman met Aqaba over 335 km door de Jordaanse bergen. De King's Highway leidt reizigers naar verschillende historische plaatsen, waaronder Byzantijnse kerken, kruisvaarderskastelen en Nabatese ruïnes. De route slingert door valleien en over plateaus, langs dorpen en landbouwterrassen. In bijbelse tijden gebruikten karavanen dit pad voor handel tussen Egypte en Mesopotamië. Vandaag maakt deze route het mogelijk de verschillende beschavingen te ontdekken die Jordanië vormden, terwijl het door wisselende landschappen van woestijn tot groene heuvels voert.

Deze archeologische vindplaats in het Jordaandal bewaart de sporen van talrijke beschavingen, van het neolithicum tot de Ottomaanse periode. Pella toont verschillende Byzantijnse kerken, een Romeins theater en overblijfselen uit verscheidene historische periodes verspreid over een heuvelachtig terrein met uitzicht op het dal. De ruïnes bevinden zich op diverse niveaus en getuigen van de lange bewoning van deze plek langs de oude handelsroute.

Dit Romeinse theater in Jerash dateert uit de jaren 90 tot 92 na Christus en bood vroeger plaats aan ongeveer 3000 toeschouwers op 32 zitrijenrijen. Het zuidelijke theater toont nog steeds het typische ontwerp van Romeinse ontmoetingsplaatsen met zijn halfronde vorm en oplopende tribunes. De akoestiek zorgt ervoor dat stemmen vanuit het midden van het podium tot in de bovenste rijen dragen. Deze plek is een van de monumenten die het Romeinse verleden van Jordanië documenteren.

Deze archeologische site verheft zich op een heuvel in het centrum van Amman en bewaart overblijfselen uit de Romeinse, Byzantijnse en Omajjadische tijd. Bezoekers vinden hier de Herculestempel uit de 2e eeuw, waarvan de hoge zuilen nog overeind staan, het Omajjadische Paleis met zijn gebeeldhouwde bogen en de Byzantijnse Kerk met haar mozaïeken. De Citadel ligt ongeveer 850 meter boven zeeniveau en biedt een wijd uitzicht over de daken van de stad. Stenen muren, cisternes en fundamenten vertellen het verhaal van opeenvolgende beschavingen die deze plek gebruikten. Het archeologische museum bij de ingang toont voorwerpen uit verschillende periodes van de geschiedenis van Jordanië, waaronder aardewerk, munten en beelden. Olijfbomen en wilde kruiden groeien tussen de ruïnes, wat de heuvel een mediterraan karakter geeft. Deze site verbindt Romeinse sporen met islamitische paleizen en toont de gelaagde geschiedenis van de oude en middeleeuwse beschavingen van Jordanië.

Deze heilige plaats ligt aan de oostelijke oever van de Jordaan en markeert de plek waar volgens de christelijke traditie Johannes de Doper Jezus doopte. Hier staan ruïnes van vroegchristelijke en Byzantijnse kerken, samen met doopvonten uit de 5e en 6e eeuw en moderne kapellen van verschillende gezindten. Een pelgrimspad leidt door de opgravingen naar de rivieroever, waar gelovigen de doop in de Jordaan kunnen ontvangen.

Deze tempel verheft zich op een podium boven de oude stad Jerash en werd gebouwd tijdens de Romeinse heerschappij. De Korinthische zuilen reiken naar de hemel en markeren een van de hoogste punten van de archeologische vindplaats. Vanaf hier kijk je neer op straten met zuilengalerijen en openbare pleinen die zich beneden uitstrekken. De Tempel van Artemis werd in de tweede eeuw voltooid en diende als religieus centrum. Sommige zuilen staan nog overeind terwijl andere op de grond liggen, wat een indruk geeft van de oorspronkelijke omvang. De plek trekt bezoekers die tussen de ruïnes wandelen en genieten van het uitzicht op het omliggende landschap.

Deze Nabatese rituele plaats ligt op de top van een berg in Petra, met twee stenen altaren en een binnenplaats met een bassin voor ceremoniële praktijken. Het complex biedt inzicht in de religieuze gebruiken van de oude Nabateeërs, die hier offerrituelen uitvoerden. Het pad naar boven volgt trappen uitgehouwen in de rots, en vanaf de top opent zich het uitzicht over het gehele archeologische terrein van Petra met zijn rode zandstenen kliffen en valleien.

Dit museum toont aardewerk, munten en alledaagse voorwerpen uit de regio Aqaba. De collectie bestrijkt duizenden jaren, van de bronstijd via de Nabatese en Romeinse perioden tot de islamitische era. De artefacten komen uit opgravingen in de omgeving en geven inzicht in het dagelijks leven van vroegere beschavingen die zich op dit punt aan de Rode Zee vestigden. Het Aqaba Archaeological Museum is gevestigd in een historisch gebouw en vult de antieke sites van Jordanië aan met een verzameling kleinere vondsten die de handel, ambachten en cultuur van de regio documenteren.

Het Dayr-klooster staat bovenop een rotsplateau in Petra, bereikbaar via een lange stenen trap. De gevel is direct in de roze zandsteen uitgehouwen en toont klassieke zuilen en versieringen uit de Nabatese tijd. De stilte daarboven en het wijde uitzicht over de bergen maken de beklimming de moeite waard. Deze plek diende waarschijnlijk ooit religieuze doeleinden; tegenwoordig komen wandelaars hier om van de rust en het uitzicht te genieten.

Deze monumentale structuur rijst 40 meter hoog op aan het einde van de Siq-kloof en werd in de eerste eeuw uit de rode zandsteen gehouwen. De gevel met zijn Korinthische zuilen en de urn bovenaan staat als eerste grote gebouw aan het einde van de smalle rotscorridor. De Nabateeërs creëerden deze structuur als graf door de steen van boven naar beneden te bewerken. Ochtendlicht baadt de roze steen in warme tinten en brengt de details van de zuilen en reliëfs naar voren. Bezoekers bereiken het gebouw na een wandeling door de smalle kloof, waar het zicht op de gevel zich plotseling opent.

Dit fort staat aan de rand van de stad en bewaart sporen van militair gebruik uit de 16e eeuw. De Mamelukken bouwden het met dikke stenen muren en wachttorens, later diende het als basis tijdens de Arabische opstand. In de binnenplaats zijn resten van kamers en gangen te zien, de muren tonen steenwerk uit verschillende tijdperken. Vanaf de bovenste niveaus kijk je uit over de zee en de omliggende straten. Het bouwwerk staat tussen moderne gebouwen en herinnert aan het strategische belang van deze kustplaats in de geschiedenis van Jordanië.

De centrale markt in Aqaba brengt verkopers samen van stoffen, sieraden, souvenirs en voedingsproducten. Deze soek toont het commerciële leven van de stad aan de Rode Zee. De kraampjes bieden gedroogd fruit, vis en specerijen uit het Midden-Oosten. De markt ligt bij de haven en bewaart de handelsroutes die Aqaba al eeuwen met andere regio's verbinden. De kraampjes weerspiegelen het dagelijks leven van bewoners en de maritieme geschiedenis van deze Jordaanse stad.

Deze eerste islamitische nederzetting aan de Rode Zee werd gebouwd in de 7e eeuw als een van de vroegste islamitische steden buiten het Arabisch Schiereiland. De ruïnes bewaren fundamenten van moskeeën, woongebouwen en openbare structuren uit de Omajjadische periode. Stenen muren en fundamenten tonen de stadsplanning van dat vroege tijdperk. Het terrein ligt nabij het moderne centrum van Aqaba en documenteert het begin van de islamitische aanwezigheid in deze kuststreek van Jordanië.

Deze Nabatese nederzetting ligt drie kilometer ten noorden van Petra en toont graven, waterreservoirs en banketzalen die in de rotswanden zijn uitgehouwen. De plek diende als rustplaats voor karavanen op de wierookroute en bewaart fresco's uit de eerste eeuw die tot de weinige overgebleven voorbeelden van Nabatese muurschildering behoren. De smalle kloven en kleinere schaal geven een beeld van hoe handelaren leefden voordat ze het hoofdcentrum bereikten.

Deze moskee werd gebouwd tussen 1975 en 1977 langs de kust en domineert het stadsbeeld met haar witte minaret die 40 meter de lucht in rijst. De architectuur volgt hedendaagse lijnen en het gebouw dient als gebedsruimte voor bewoners en bezoekers. De ligging bij het water geeft haar een sterke aanwezigheid in Aqaba.