Via ferrata in Europa: Dolomieten, Alpen, klimroutes

De Via Ferrata Ivano Dibona loopt door de Dolomieten en combineert technische klimgedeelten met historische elementen uit de Eerste Wereldoorlog. De route kruist een 27 meter (89 voet) lange hangbrug die dateert uit de oorlogsperiode en volgt rotswanden met behulp van stalen kabels en ladders. De route biedt uitzicht op de omliggende bergketens en dalen. Deze via ferrata bereikt hoogtes tussen 2000 en 2700 meter (6600 en 8900 voet) en vereist veilige tred op blootgesteld terrein. De kalksteenformaties van de Dolomieten bepalen het karakter van dit beveiligde bergpad.

De Via Ferrata de la Cascade volgt het verloop van een waterval in de Franse Alpen en leidt door verticale rotswanden met permanent geïnstalleerde stalen kabels en treden. De route loopt langs de watervallen en vereist basale klimtechnieken evenals ervaring met veiligheidsuitrusting. Het pad combineert secties langs de rotswand met passages die direct naast het vallende water lopen, waarbij de nabijheid van de stroming extra concentratie vraagt. De klimroute biedt toegang tot verschillende niveaus van de watervallen en maakt observatie van de geologische formaties van de regio mogelijk.

Deze via ferrata in de Ötztaler Alpen werd vernoemd naar een Oostenrijkse bergbeklimmer die in 1991 op de Annapurna om het leven kwam. De beveiligde klimroute met moeilijkheidsgraad E volgt technisch veeleisende passages uitgerust met staaldraden, beugels en ladders. De route loopt tussen 2400 en 2800 meter hoogte door granieten rotswanden en biedt toegang tot toppen van de Ötztaler Alpen. De via ferrata vereist alpine ervaring en zekerheid op steile rotssecties.

Deze via ferrata op de Marmolada volgt de Cresta Ovest naar de top op 3343 meter, het hoogste punt van de Dolomieten. De route klimt door alpine rotsformaties en gebruikt militaire tunnels uit de Eerste Wereldoorlog die Oostenrijkse en Italiaanse troepen tussen 1915 en 1918 bouwden. Het parcours combineert technische klimsecties met historische structuren en bereikt gegletserd terrein nabij de topzone. Vanaf Passo Fedaia op 2057 meter overwint de beklimming ongeveer 1300 meter hoogteverschil door steile wanden en geëxponeerde richels.

Deze klettersteig volgt kalkstenen rotswanden in de Dolomieten met meerdere technische klimgedeelten. De beveiligde route met stalen kabels en ladders stijgt door het bergmassief tot 2.655 meter hoogte en biedt uitzichten op de omringende Dolomietentoppen.

Deze via ferrata in de Dolomieten volgt verticale rotswanden met beveiligde passages en biedt uitzichten op het Sella-massief. De route combineert technische secties langs steile kalksteenwanden met traverses door alpen terrein. Het pad beweegt door verschillende landvormen met metalen kabels, steunen en ankers bevestigd aan de rotsoppervlakken. De beklimming bereikt hoogtes die uitkijken over de omliggende toppen en valleien van de Dolomieten.

Deze Via Ferrata Monte Albano biedt beveiligde beklimmingen door steile kalksteensecties met stalen kabels, ladders en metalen grepen. De route loopt door de geologische formaties van de Monte Albano bij Mori en verbindt technische klimpassages met uitzichten over het Adigedal. Het pad vereist fysieke kracht en klimervaring bij het passeren van de verticale rotswanden en overhangende secties tussen 400 en 900 meter hoogte.

De Via Ferrata des Evettes biedt beveiligde klimroutes met stalen kabels door de Franse Alpen. Het parcours combineert horizontale traverses met verticale beklimmingen en omvat routes voor beginners samen met technisch uitdagendere secties voor ervaren klimmers. De routes leiden door alpine rotsformaties en bereiken hoogtes met uitzichten op de omliggende toppen en valleien van de regio Auvergne-Rhône-Alpes.

De Voie Olmo volgt verticale rotswanden met stalen kabels die op 800 meter hoogte eindigen. Deze via ferrata in de bergen bij Alicante strekt zich uit over 200 meter wandhoogte en verbindt technische secties met uitzichten op het mediterrane berglandschap. De beveiligde klimroute volgt de natuurlijke rotsstructuur met ladders en metalen treden. De route door de Spaanse kustbergen behoort tot de via ferrata's die tussen kalksteenformaties en bergkammen lopen.

De Postalm klettersteig route volgt een bergbeek door een kalksteenkloof in het Salzkammergut en verbindt beveiligde staalkabelsecties met oversteken van verschillende watervallen. Deze klettersteig doorkruist geologische kalksteenformaties gevormd door watererosie en biedt technische passages langs de rotswanden boven de beekbedding. De route integreert vaste touwen en metalen grepen voor voortbeweging door de smalle kloofgedeelten terwijl het water over meerdere niveaus naar beneden stroomt. Het pad behoort tot de alpine klettersteigen in de Oostenrijkse bergen en biedt toegang tot de verticale rotsstructuren van de regio.

De Voie Tridentina loopt langs kalksteenwanden in de Dolomieten en omvat 600 meter beveiligde secties met staalkabels. Deze via ferrata kruist een hangbrug op halve hoogte en verbindt verticale passages met technische klimsecties. De route volgt historische oorlogspaden uit de Eerste Wereldoorlog door de rotsformaties. Vanaf de hogere secties strekt het uitzicht zich uit over de omliggende toppen en dalen van de regio.

De Voie Lipella doorkruist een netwerk van tunnels uit de Eerste Wereldoorlog over 1000 meter hoogteverschil. Deze via ferrata in de Dolomieten verbindt militaire overblijfselen met alpine klimsecties. De route volgt historische verdedigingsinstallaties langs steile rotswanden. Stalen kabels en ladders beveiligen de beklimming door oorlogstunnels en over blootgestelde passages. Het parcours documenteert bergoorlogvoering in deze sector van de Italiaanse Alpen.

De Via Ferrata Schwarzhorn klimt door rotsachtig terrein tot een hoogte van 3147 meter. Deze klimroute volgt steile wanden en biedt uitzicht op de omringende toppen van de Zwitserse Alpen. De route combineert technische secties met stalen kabels en ladders die de beklimming naar de Schwarzhorn beveiligen. Het pad behoort tot de hoogalpiene klimroutes in de bergen van Graubünden en vereist ervaring met beveiligd klimmen.

De Via ferrata delle Bocchette Centrali loopt door de Brenta Dolomieten en verbindt verschillende berghutten op hoogtes tussen 2400 en 2900 meter. Deze klimroute doorkruist steile rotswanden, smalle bergkammen en blootgestelde schoorstenen met staaldraden en metalen ladders. De route verbindt Rifugio Alimonta met Rifugio Brentei en vereist zwaartekrachtbestendigheid en ervaring in alpien terrein.

De Via Ferrata des Gorges d'Ailefroide volgt een kloof in de Écrins-Alpen in de Hautes-Alpes. Deze beveiligde klimroute volgt de Torrent d'Ailefroide door smalle rotspassages tussen verticale granieten wanden. Stalen kabels en metalen treden beveiligen het pad door secties met overhangen en traverses boven de bergbeek. De route loopt op hoogtes tussen 1650 meter en 1850 meter boven zeeniveau. Het traject begint bij de parkeerplaats van Ailefroide en vervolgt door de kloof naar de Refuge du Glacier Blanc. Verschillende technische secties vereisen harnas en klettersteiguitrusting.

De Via Ferrata de La Combe loopt langs kalksteenwanden in de Franse Alpen en verbindt stalen kabels, voetsteunen en geëxponeerde traverses tussen 900 en 1200 meter hoogte. Deze klimroute volgt natuurlijke rotsspleten en bergkammen door steil terrein met verschillende technische secties die kracht en evenwicht vereisen. De route bestaat uit verticale passages met metalen sporten en luchttrajecten over rotsachtige kloven. Tussen de beveiligde klimsecties lopen de paden door alpenweiden en dennenbossen. Klimgordel, klettersteigset en stevig schoeisel zijn vereist.

Deze via ferrata op de Rocher du Bez volgt verticale kalksteenwanden in het Franse prealpiene gebied. De route gebruikt vaste stalen kabels en metalen sporten door technische secties met overhangen en blootgestelde traverses. Het parcours verbindt meerdere wandsecties tussen 800 en 1000 meter hoogte en omvat passages over gladde rotsplaten. Het terrein vereist een harnas, via ferrata set en helm voor de beveiligde secties.

De Via Ferrata L'Aiguillette du Lauzet volgt een rotsrichel boven het dal van de Durance in de zuidelijke Alpen. Deze klimroute voert door verticale secties met metalen sporten en horizontale passages langs smalle rotswanden. Het parcours ligt op 1.000 meter boven zeeniveau en biedt uitzicht op de omliggende alpentoppen en het stuwmeergebied van Serre-Ponçon. De route combineert steile beklimmingen aan stalen kabels met geëxposeerde passages boven het dal. De Via Ferrata L'Aiguillette du Lauzet vereist een klimgordel en geschikte veiligheidsuitrusting voor de technische secties.

De via ferrata van Aiguilles Rouges loopt langs de rotswanden van het gelijknamige massief, gelegen tegenover het Mont Blanc-massief in de Franse Alpen. Deze beveiligde klimroute gebruikt staaldraden, metalen sporten en bruggen door steile passages en overhangen tussen 2000 en 2500 meter hoogte. De route biedt uitzichten op de Mont Blanc en het Chamonix-dal. Deze via ferrata omvat technische secties met klimmen en beveiligde looppassages langs de rode granieten rotswanden.

De Vajolettorens rijzen op als markante rotsformaties in de Dolomieten boven San Giovanni di Fassa. Deze kalkstenen naalden bereiken hoogtes tussen 2821 en 2821 meter en vormen een karakteristiek silhouet van het Rosengartenmasief. Verschillende klettersteigen leiden door de noordwanden en over de kammen van de torens, met technische passages en laddersecties. De Santner klettersteig loopt onder de Vajolettorens door en verbindt verschillende rotsbanden. Vanaf de Vajolet Hut bereiken bergbeklimmers de startpunten van de klettersteigen in ongeveer een uur lopen. De routes door de torens vereisen vaste tred en zwaaivrije hoofd bij het oversteken van geëxponeerde rotswanden.

De Via Ferrata Sass Rigais volgt beschermde klimgedeelten door Val Gardena in de Dolomieten naar een van de markante toppen van de Geislergroep. De beklimming combineert ijzeren ladders en stalen kabels langs steile kalksteenwanden met alpine wandelpassages op hoogten tussen 2500 en 3000 meter. Deze via ferrata volgt natuurlijke rotsspleten en richels door het bergmassief tussen Val Gardena en het Villnössdal. De route vereist klettersteigervaring en volledige veiligheidsuitrusting met helm en klimset. De Sass Rigais vormt deel van de geologische formatie van de Puez-Geislergroep met karakteristieke dolomietkalksteen lagen. Meerdere uren looptijd zijn nodig voor beklimming en afdaling vanaf het startpunt bij de Puez-hut.

De Ferrata Schuster volgt een historische route door de Sextener Dolomieten in Zuid-Tirol. Deze klettersteig verbindt de Auronzohut met het Paternkofelpas op ongeveer 2450 meter hoogte en maakt daarbij gebruik van stalen kabels en metalen sporten die langs de rotsachtige bergflanken zijn geïnstalleerd. De route doorkruist steile secties en rotspassages met uitzicht op de omliggende toppen van de Dolomieten. De klettersteig werd vernoemd naar bergbeklimmer Heinrich Schuster en volgt gedeeltelijk paden die dateren uit de Eerste Wereldoorlog. De Ferrata Schuster vereist klettersteigervaring en standaarduitrusting met gordel en klettersteigset voor de beveiligde passages.

Deze via ferrata strekt zich 450 meter uit langs een verticale kalksteenwand in de Chartreuse-Alpen. Het parcours bestaat uit metalen klimijzers, stalen kabels en twee hangbruggen over rotsspleten. De route begint op 1.200 meter hoogte en stijgt langs de noordwand van Roche Veyrand. De technische moeilijkheidsgraad omvat overhangende gedeelten en geëxponeerde traverses met uitzicht op het dal. De via ferrata werd in 2008 aangelegd en maakt gebruik van bestaande geologische kenmerken van de kalksteenformatie. De afdaling volgt een gemarkeerd wandelpad door beukenbossen. Klimgordel, klettersteigset en helm zijn vereist.

De Via Ferrata Roc du Vent loopt langs steile rotswanden in de Franse Alpen en verbindt natuurlijke klimpassages met geïnstalleerde stalen kabels en treden. De beveiligde route gaat door rotsoverhangen en traverses op een hoogte tussen 1200 en 1600 meter. De technische secties vereisen klimbewegingen op verticale wanden, terwijl vlakkere passages over rotsplaten en smalle richels gaan. Deze via ferrata maakt deel uit van de alpine klimroute-infrastructuur en vereist standaard via ferrata-uitrusting met harnas en veiligheidsset. De route biedt toegang tot berggebieden die zonder de geïnstalleerde beveiligingen moeilijk te bereiken zouden zijn.

De Via Ferrata de Thônes loopt door kalksteenwanden boven Thônes in de Savoie-Alpen op hoogtes tussen 800 en 1000 meter. De route verbindt stalen kabels, metalen sporten en voetsteun langs de natuurlijke rotsformatie. Het parcours volgt spleten en richels door alpien terrein met secties die verticale wanden en smalle doorgangen doorkruisen. De route vereist klimgordel, helm en passende veiligheidsuitrusting voor technische gedeelten die handgrepen op de geïnstalleerde grepen en ladders vereisen.

De Vias Ferratas du Diable in Aussois maken deel uit van het alpiene klettersteig-netwerk in de Savoie-Alpen en lopen op een hoogte van ongeveer 2000 meter door kalksteenkliffen boven het Maurienne-dal. Deze routes combineren stalen kabels, metalen treden en klimsecties met technische passages en traverses langs de rotswanden. De klettersteigen bieden toegang tot de berghellingen en uitkijkpunten over het Vanoise-massief. De installatie volgt de geologische formaties van de regio en vereist een klimgordel en geschikte veiligheidsuitrusting voor de beklimming.

Deze via ferrata in Thueyts loopt door het vulkanische landschap van de Ardèche op een route die klimsecties over basaltrotswanden, stalen kabelladders en geëxposeerde passages combineert. Het parcours volgt een klif boven de kloof van de Ardèche en biedt technische passages met verticale beklimmingen en horizontale traverses. De route omvat meerdere moeilijkheidsgraden en voert door geologische formaties van vulkanische oorsprong. De toegang begint vanuit het dorp Thueyts, en het parcours vereist standaard via ferrata-uitrusting inclusief klimgordel en zekeringssysteem.

De Stopselzieher in Tirol behoort tot de alpiene klettersteigen met staaldraden, metalen treden en beveiligde passages. Deze route loopt door rotswanden tussen 800 en 3000 meter hoogte en combineert technische secties met looppassages. De klettersteig vereist een gordel en passende uitrusting voor het beklimmen van de beveiligde wanden.

De Zahme Geis Via Ferrata in Montafon combineert stalen kabelroutes met ladders en treden door kalkstenen wanden van de Zimba berggroep. Deze klimroute begint op 1800 meter hoogte en leidt door verschillende technische secties met verticale passages en blootgestelde traverses naar het topgebied. De route volgt natuurlijke rotsspleten en kammen van de Verwall Groep met uitzicht op het Rätikon massief en het Montafon dal. De afdaling volgt gemarkeerde bergpaden naar Lindauer Hütte. De via ferrata vereist klimgordel, helm en passende veiligheidsuitrusting.

De Klettersteig Millnatzenklamm volgt een beveiligde route door de gelijknamige kloof in Karinthië en combineert beveiligde paden met secties langs rotswanden en watervallen. De route loopt over staaldraden, ijzeren treden en meerdere hangbruggen door het smalle dal van de Millnatzenbach tussen Trebesing en Malta. Deze via ferrata biedt gedeelten met verschillende moeilijkheidsgraden en uitzichten op de omliggende bergketens van de Karinthische Nockberge. Het parcours vereist via ferrata uitrusting met helm, harnas en via ferrata set en duurt ongeveer twee tot drie uur.

De Klettersteig Mürren-Gimmelwald verbindt twee bergdorpen in het Berner Oberland via een beveiligde bergroute met stalen kabels en metalen grepen. Deze via ferrata volgt steile rotswanden tussen 1367 en 1650 meter hoogte en omvat technische secties met verticale passages en traverses. De route vereist een zekere tred en de juiste veiligheidsuitrusting waaronder een harnas en via ferrata set voor de beklimming van ongeveer twee uur.

De Klettersteig Eggishorn loopt door de Berner Alpen met uitzicht op de Aletschgletsjer en omliggende toppen. De route volgt rotswanden en richels tussen 2200 en 2926 meter hoogte. Stalen kabels en ijzeren treden beveiligen de klimgedeelten langs de steile passages. Deze via ferrata verbindt alpiene klimsegmenten met korte loopstukken over puin en rots. De beklimming vereist een klimgordel, helm en passende uitrusting voor hooggebergten.

De Vía Ferrata de Los Duendes verbindt beveiligde klimsecties met stalen kabels en metalen sporten langs een mediterrane rotswand in Spanje. De route volgt kalkstenen gedeelten met technische traverses en overhellende passages die kenmerkend zijn voor Spaanse klettersteigen. Deze route behoort tot de mediterrane klimroutes van het Iberisch Schiereiland en biedt toegang tot verticale rotsformaties tussen 300 en 800 meter hoogte. De route vereist een klimgordel en geschikte veiligheidsuitrusting voor het begaan van de blootgestelde secties boven het mediterrane terrein.

Deze via ferrata loopt door de Sloveense Alpen met technische gedeelten over rotswanden en bergkammen. De klimroute Hvadnik gebruikt stalen kabels en metalen sporten voor beveiliging langs het pad. Het parcours omvat verschillende verticale passages en traverses door alpien terrein. Klimmers doorkruisen verschillende rotsformaties tussen beboste hellingen en open bergwanden. De route verbindt klimgedeelten met beveiligde looppassages door de bergen.

De Via Ferrata Mojstrana Top loopt langs de rotswanden van de Sloveense Alpen bij Mojstrana aan de rand van Nationaal Park Triglav. Deze via ferrata volgt de wanden boven het Vratadal met technische gedeelten op kalksteen. De route combineert stalen kabels en metalen sporten voor de beklimming van verticale passages en traverses. Het parcours bereikt geëxponeerde wandgedeelten met uitzicht over de omringende Julische Alpen. Deze via ferrata vereist geschikte uitrusting en ervaring met alpine omstandigheden tussen 1000 en 1800 meter hoogte.

Via Ferrata Mostar combineert stalen kabels, metalen treden en beveiligingsvoorzieningen tot een klimroute boven de Neretva-kloof in Herzegovina. Het parcours volgt kalksteenwanden boven de stad Mostar en omvat secties met verticale beklimmingen en beveiligde passages. De route strekt zich uit over meerdere honderden meters door gevarieerde rotsformaties met spleten en overhangen. Klimmers hebben klettersteigset, helm en passende uitrusting nodig voor de technische passages.

Bijele stijene is een via ferrata in de bergen van Bosnië-Herzegovina die beveiligde klimroutes over rotsachtig terrein volgt. Deze route combineert staalkabels, metalen sporten en steunpunten om toegang te bieden tot de steile kalksteenwanden. De via ferrata loopt door beboste hellingen en biedt technische secties met verticale beweging langs de rotswanden. De beveiligde passages wisselen af met wandelsecties terwijl de route door het berglandschap loopt. Zoals andere via ferrata's in de regio vereist deze Bijele stijene-route een klimgordel en geschikte veiligheidsuitrusting voor de beklimming.

De Via Ferrata Podružje in Bosnië en Herzegovina combineert staalkabelsecties, metalen treden en rotsoversteken langs een kalksteenwand. Deze klettersteig strekt zich uit over meerdere honderden meters verticaal hoogteverschil en volgt natuurlijke rotsformaties met technische passages en beveiligde loopsecties. De route passeert gebieden met overhangende wanden en doorgangen die via ferrata-ervaring en hoogtevrees vereisen. Deze klettersteig vereist klimuitrusting inclusief klimgordel, helm en klettersteigset.

De Paolo Dieci klettersteigen in Bosnië en Herzegovina vestigen met metaal beveiligde routes langs verticale rotswanden in de Dinarische Alpen. De klettersteigen combineren stalen kabels, metalen treden en klimsecties op hoogtes tussen 1200 en 2200 meter. De routes doorkruisen kalksteenformaties met technische passages en wandelsecties. Paolo Dieci ontwikkelde de klettersteigen als onderdeel van de berginfrastructuur in de regio. De routes vereisen klimgordel, helm en geschikte veiligheidsuitrusting. De klettersteigen verbinden met wandelpaden door de omliggende bergketens.